VAKANTIE NOORWEGEN - 3O MEI T/M 31 MEI

Zetel uit de 13e eeuw in het koor van de kerk in Heddal

oude wandschilderingen uit de 13e eeuw
De staafkerk van Heddal

Piet met z'n bolletje in de zon aan boord van de Victoria

Zaterdag de 30e staat de boottocht over het Telemarkkanaal op het programma. Dit kanaal is de drukke binnenvaartroute tussen het merengedeelte en het met de zee in verbinding staande Skien. De waterweg bestaat uit meren en gedeeltelijk gekanaliseerde rivieren. Om het hoogteverschil van 72m. te overwinnen, moeten 17 sluizen worden gepasseerd. Al vanaf de vikingtijd is het stelsel van meren en rivieren in Telemark in gebruik geweest als vaarroute en voor het transport van boomstammen. De natuur rond het water is seeds wisselend; van glooiende akkers nabij de zee tot steile bergen rond het meer Bandak.

Het zonnetje schijnt weer volop. We varen met een fraaie kanaalboot, de Victoria. We kunnen lekker buiten zitten, er staat wel een lekker windje en in het begin is dat een beetje frisjes maar buiten kan je wel alles goed zien. Helaas hebben we petjes enzo vergeten wat niet zo goed is voor Piet zijn bolletje want dat blijkt lekker verbrand te zijn! Het is een schitterende tocht en het sluizen is steeds weer een fraai gezicht, het zijn allemaal oude sluizen en worden met de hand bediend. We maken de nodige foto's en Piet filmt. Onderweg in Lunde zitten enkele accordeonorkestjes te spelen, vlakbij elkaar maar ze spelen niet na elkaar en niet met elkaar maar ieder hun eigen melodie door elkaar heen. Je moet de film horen en zien om dit te geloven. Rond de klok van 19u waren we in Dalen, hier stond een busje klaar wat ons terug zou brengen naar Skien. Het was erg warm, geen airco maar gelukkig werd al snel de bus gewisseld voor een grotere en nu wel met airco. Aan boord hadden we gegeten maar we hadden gelukkig zelf ook nog wat bij ons want we waren pas om 21.30 uur weer terug in Skien. Zodoende wel een lange dag maar een prachtige dag.

Zondag staan we weer vroeg op, geen enkel probleem want het is hier bijna de hele nacht licht, dus je wordt vanzelf vroeg wakker. We rijden verder richting Heddal alwaar we de fraaie staafkerk bezoeken. In de middeleeuwen werden er kerken van steen maar voornamelijk van hout gebouwd. Een aparte bouwstijl werd hierbij ontwikkeld; staanderbouw ofwel staafkerk. Alleen in noorwegen zijn er nog bewaard gebleven. Het principe schuilt in de bouw van het geraamte; door de fundering (op stenen geplaatst) sloeg men een aantal palen (staven of staanders) in de grond; eerst 4 één op elke hoek tot wel 20 staven aan toe. Die staven droegen het dak van de kerk. Dit systeem is de staanderbouw, het principe van de staafkerk in zijn eenvoudigste vorm. Het zijn vaak schitterende exemplaren om te zien, zowel van de buitenkant als de binnenzijde. We hebben er verschillende bezocht, het leek wel een noors kerkenpadroute.

De staafkerk van Heddal is de grootste van de 28 stuks die bewaard gebleven zijn. Werd in de 13e eeuw gebouwd. De wandschilderingen in de kerk zijn uit de 17e eeuw, bij een restauratie in 1930 ondekte men hieronder sporen van een oudere beschildering, een processie van bijbelse fituren uit de 13e eeuw. In het Koor staat een zetel die zo oud is als de kerk zelf. In het fotoalbum van picasa zijn de foto's te zien, teveel om hier te publiceren. We rijden verder richting Rjukan waar we een prachtig uitzicht hebben op het gebergte de Gausta (1883). We gaan met een gondel naar de top van de Gvepseborg. Even buiten Rjukan vinden we een camping, tent heerlijk in de zon en een formidal uitzicht.

Door de lange tocht van gisteren, hadden we geen gelegenheid meer om boodschappen te doen. Het is nu pinksteren, maar gelukkig hebben we nog voorraad en brood verkochten ze ook bij de benzinepomp!