2011 - 26, 27 en 28 Oktober - Australië

Broken Hill – Peterborough(S.A.)

We zagen trouwens dinsdagavond op het nieuws dat er een behoorlijke brand was geweest in de Blue Mountains Daar zijn we onlangs nog geweest. We gaan vandaag via de Barrier Highway richting Peterborough, we hebben het plan om naar Yorktown Peninsula te gaan. Ook langs de Barrier Highway buiten Broken Hill is het kaal, alleen begroeiing laag op de grond. In de verte heuvels waarop enkele bomen staan. Dat maakt toch wel indruk moet ik zeggen. Zowel ruimte, geen enkele bebouwing. In de Thakaringo Hills weer een lange, rechte weg tot aan de horizon. We komen regelmatig bordjes tegen waarop een kreek vermeld staat, maar de kreken staan allemaal kurkdroog. De weg loopt grotendeels evenwijdig aan het spoor. We zien geen trein, wel iets wat op een auto lijkt met het onderstel van een trein want hij rijdt daadwerkelijk op de spoorlijn, een raar gezicht. Wel getracht te fotograferen maar hij is lichtelijk bewogen, sommige dingen gaan zo snel. Dan ineens, vlak langs de weg, een emoe, Piet op de remmen maar de emoe rent de weg over. Heb nog wel een foto kunnen maken.

En gelukkig zat er een vrachtwagen op geruime afstand achter ons, deze kon ons goed inhalen zonder problemen maar je schrikt wel een beetje. De weg is bijna leeg en met zoiets zit er ineens een vrachtwagen vlakbij. De emoe was gauw verdwenen. Je moet wel de oogjes op de weg houden, dat geldt voor de chauffeur maar ook voor de bijrijder, deze maakt als het kan, regelmatig een foto. Er komt weer meer begroeiing, struiken en bomen. We hebben inmiddels al diverse emoes gezien maar het is niet doenlijk ze goed te fotograferen want als je ze ziet zijn ze alweer voorbij. Maar bijzonder is het wel. En dan is alles weer kaal, verder niets. Bij Yunta veranderd het landschap weer enigszins. Meer bergen, weliswaar kaal, ver voor ons. Overigens hebben we de Australische vliegen al gehad. Dit zijn hardnekkige beestjes, ze zitten op je gezicht. Af en toe komen we plaatsjes tegen die niet groter zijn dan een benzinepomp, takeway en een pub, het lijkt wel uitgestorven. Maar er stoppen wel regelmatig mensen. Bij Oodla Wirra, het plaatsje zelf missen we maar hier staat een controle op fruitvliegjes. We mogen geen fruit invoeren vanuit New South Wales naar South Australië; helaas hebben wij nog 1 sinaasappel bij ons en die moeten we inleveren. Voor hetzelfde geldt krijg je een boete want bij dit soort controles kunnen ze streng zijn. De Barrier Highway lijkt wat natuur betreft nog leger en uitgestrekter te zijn dan we tot nu toe hebben gezien. En het is heel indrukwekkend om te zien en doorheen te rijden. Vlak voor Peterborough zien we een camping aangegeven, we rijden het plaatsje binnen en net buiten het centrum vinden we een camping. Niet duur en netjes. We hebben uitzicht op de weidse natuur. Later gaan we nog het plaatsje in, maken de nodige foto’s, er is best e.e.a. te bezoeken, een leuk plaatsje.

Peterborough (S.A.) – Port Piri

Vanmorgen eerst naar het Steam Railwaystation, eens kijken wat dat precies was. We kwamen binnen en werden allervriendelijkst ontvangen. We konden gelijk met een rondleiding mee. Er staat heel veel aan stoomlocomotieven en soortgelijk materiaal. Het is in de 2e wereldoorlog een belangrijke spoorverbinding geweest. Hebben ook een ingenieus systeem ontwikkeld om de loc’s binnen te loodsen voor onderhoud. De man die de rondleiding verzorgde vertelde heel leuk en enthousiast en heel veel! Er was nog een Australisch echtpaar; heel vriendelijk en zij maakte ook direct een praatje. De rondleiding duurde alles bij elkaar een goede 2,5u. Er staat in het boekje van Capitool niets over vermeld maar het is zeer de moeite waard om te bezoeken. Hierna zijn we op het gemak richting Port Piri, via Jamestown, gereden. Buiten Peterborough wordt het heuvelachtiger, we zien meer schapen maar het is een open vlakte. Denk aan b.v. vanuit Nederland via Duitsland naar Oostenrijk zonder al te veel bebouwing en wegen; dan krijg je een klein idee hoe het er hier uitziet. In Jamestown eten we een hapje en vervolgen onze weg. Het is vandaag rond de 30 graden.

Port Piri – Moonta Bay

In Port Peri eerst nog wat foto’s gemaakt van het spoorwegmuseum, het voormalige Customs House (douanekantoor) en het Old Police Building. Verder stond ook hier een grote graanfabriek van Vitera. Ongelooflijk groot. Ernaast stond een fabriek van loodsmelterij. Terwijl we stonden te kijken kwam er een groot transport aan; er werden twee kleine pijpjes binnengereden! Gewoon door de stad met begeleiding van 2 auto’s 1 voor en 1 achter. Hierna weer verder gereden richting Broughton en Moonta Bay(York Peninsula).

Onderweg zie je veel tarwe en gerst. Ongelooflijk grote gebieden. We houden ons bij tijd en wijle aan het geplande schema van Dhr. S. van Wereld Contact maar zo af en toe wijken we er ook van af. We zijn anders veel te vroeg in Adelaide vandaar het uitstapje naar Yorke Peninsula. In Port Broughton drinken we koffie en spreken een Australisch echtpaar wat uit Melbourne komt. Zij rijden langs de kust en vertellen o.a. dat de vis hier zo lekker is, deze is in Melbourne niet te eten. Ze maken ook een vriendelijk praatje maar dat geldt vrijwel voor elke Australiër die we tegenkomen, ze zijn heel vriendelijk en open. Ze vertellen verder dat het in Alice Springs erg heet kan zijn, een stuk warmer dan hier (30 graden hier). En dan is het nog maar lente. We zijn benieuwd. We maken nog een wandelingetje en zien op sommige openbare gebouwen duidelijk dat dit een vissersplaatsje is. We rijden rustig verder naar Wallaroo. Wandelen hier weer even en gaan dan naar Kadina. Hier doen we een paar boodschappen en eten gelijk een boterhammetje. We rijden verder richting Moonta. Inmiddels is het gaan regenen, een forse bui maar gelukkig duurt het niet lang. We zien hier een bordje met caravan en rijden er naar toe, de camping is gelegen in Moonta Bay en ligt fraai aan de Spencer Golf. We hebben een schitterend uitzicht over de Golf. We zijn er al lekker vroeg en drinken buiten koffie. Piet gaat met internet aan de slag en dat werkt nog goed ook. Wallaroo, Moonta en Kadina zijn ook wel bekend als Little Cornwall en om de kopermijnen. Volgens de eigenaar van de camping ligt vlak naast de camping een heerlijk restaurant  waar we vanavond maar eens gaan kijken. En eten natuurlijk!

2011 - 23, 24 en 25 Oktober - Australië

Tanunda – Berri

Via Nurioopta rijden we richting Renmark via de Sturt Highway. Het wordt  kaler om ons heen. We maken nog een foto shot waarop in de verte de Sturt Higway loopt, bijna recht en af en toe een heuvel, zoals zovele wegen in Australië. We besluiten de Sturt higway te verlaten en gaan via Swan Reach, Berri richting Renmark. Ook hier zijn de wegen vrij recht maar een stuk rustiger, rijdt wel zo gezellig. Links van ons zien we behoorlijke stofwolken of iets dergelijks. Het blijkt een raceauto te zijn over de offroad wegen. We houden een koffiestop in Swan Reach, we blijken nog met een klein veer de Murray rivier over te moeten steken alvorens we in Swan Reach zijn. In Loxton strekken we eventjes de benen en zien een mooie kerk, een Lutherse kerk, de St. Peters Church (een Duitse lutherse kerk). In Berri stoppen we bij een camping. Het zonnetje is inmiddels gaan schijnen en het is dan gelijk behoorlijk warm, er waait een warm windje. Het weer wisselt hier ook nog best, of zou het komen omdat wij steeds van plaats wisselen?

Berri – Broken Hill

De afgelopen nacht geslapen met de raampjes open, het was warm. Vanmorgen vroeg vielen er een paar druppels maar het zonnetje is weer gaan schijnen en het is weer warm. En dan is het nog maar net 08.30u. We zijn inmiddels alweer aan week 8 begonnen, het gaat hard. We zijn op weg naar Renmark, buiten de stad is het weer ‘leeg’ , alleen bomen en struikgewas. Dan zien we plots een reuze sinaasappel; the Big Orange.
Helaas is het bedrijf gesloten, wel zien we vele sinaasappelbomen. Ondanks dat we niet overal internet hebben maken we toch elke dag een verslag. Want dan maak je je hoofd een beetje leeg, je hoeft niet bang te zijn dat je later e.e.a. vergeet, je ziet zoveel en doet veel indrukken op. Anders is na een paar dagen de harde schijf vol. Tijdens onze vakantie in Nieuw-Zeeland deden we het ook op deze manier en dat werkte prima. Het wordt een dagelijks ritueel. Zo af en toe kunnen we bij de Mac. Terecht. Piet heeft zijn fotoalbums van Picasa bijgewerkt en weer rondgestuurd, heeft iedereen weer wat te doen. Die albums van mij komen nog, ik heb wat achterstand bij het noteren van de tekst onder de foto’s, het is toch leuker om foto’s te bekijken waar wat bij staat. Tenslotte is Australië zo groot. Net voorbij Renmark zien we een oude historische brug, de nieuwe rijbanen hebben ze gewoon links en rechts van de oude brug geplaatst. We rijden Victoria weer binnen maar houden de tijd van South Australia aan, je krijgt het heen en weer van de tijd anders. We hoeven toch nog geen vliegtuig te halen, dus een half uur verschil is niet zo ernstig.

Broken Hill ligt niet in South Australia maar heeft wel de Adelaide tijd. In de auto noteer ik regelmatig wat, maak foto’s wat niet altijd lukt want tijdens het rijden is dit niet altijd eenvoudig en stoppen kan niet altijd. En noteren is wel slim, want aan het eind van de dag ben je anders alweer het nodige vergeten. Geen discipline maar enige noodzaak. De natuur blijft ook hier weer fascinerend en de ruimte. Bij Lake Cullaleraine stoppen we om wat te eten, het is een winkeltje, benzinepomp en meer niet. In Mildura vragen we bij de info naar de Walls of China, deze zandformaties zijn alleen te bereiken met een 4WD en die hebben wij nog niet dus dat gaat niet lukken. We besluiten dan maar door te rijden naar Broken Hill, het is nog vroeg om de langere afstand af te leggen. Eens kijken hoe dat bevalt.

Broken Hill – Broken Hill

We hebben voor 2 nachtjes de camping besproken zodat we vandaag op het gemak het e.e.a. in Broken Hill kunnen bezoeken. We zijn eerst naar de Living Dessert en de Sculptures geweest. De Living Dessert is een park, daar mag je met de camper doorrijden. Het is echt het begin van de out back. We maken eerst een wandeling. We hebben trouwens vanmorgen vroeg ook al een kleine wandeling gemaakt vanaf de camping. Het is een indrukwekkende omgeving bij de Living Dessert, mooie natuur maar geen huis of wat dan ook te zien. De natuur is ontzettend weids en uitgestrekt. Het is moeilijk om dat in woorden uit te drukken of vast te leggen op film of foto. Ook hier hebben we kangoeroes in het wild gezien. En zij zagen ons, hielden ons duidelijk in de gaten maar gingen weer rustig verder met grazen. Als je zelf rustig en stil bent, kan je ze goed bekijken. Na de wandeling met de camper naar de sculptures, dat is in hetzelfde park. Mooie natuur weer en wat smallere wegen. Het laatste stuk is erg smalletjes en je mag maar 10km rijden! De sculptures zijn gemaakt door een groep kunstenaars, in 1990 op een woestijnheuvel buiten Broken Hill. De beelden zijn gemaakt uit zandsteen. Het zijn aparte beelden, je moet er van houden. Bij de beelden stond wel uitleg maar dan nog moet je het er wel in zien. Het was wel de moeite waard om te zien. En het uitzicht was prachtig, in de verte zag je Broken Hill. Hierna zijn we terug gereden, het steile hellinkje weer af, maar dat ging zonder problemen. (goeie chauffeur). We dachten hier wat te eten maar er was geen restaurant of zo. In de out back is men heel afhankelijk van de Royal Flying Doctor Service. Anders is men daar verstoken van medische zorg. En wij maar klagen dat de ambulance binnen 5 minuten ter plekke moet zijn! Hier zit men achter de radio met de dokter en afhankelijk van de ernst van de situatie wordt je met vliegtuig naar het ziekenhuis gebracht, ook houden ze in de Outback poliklinisch spreekuur. En we hebben een kleine rondleiding gehad, een film gezien en de hangar.
In Nederland kennen we allemaal de tv serie de Flying Doctors nog wel. Terug daarna naar Broken Hill en eerst een hapje gegeten. We hebben nog een wandeling gemaakt door het centrum van Broken Hill. Het centrum heeft een aantal mooie gebouwen. Tenslotte weer terug naar de camping. We hebben gisteravond trouwens een stevig onweersbuitje gehad. Vanmorgen vroeg was het nog frisjes maar in de loop van de dag kwam het zonnetje weer en was het zo warm, 28graden. Na het eten hebben we de laptop gepakt en zijn lopend naar de Mac.Donalds gegaan. Hier hebben we onder het genot van koffie en milkshake de verslagen zitten versturen.

2012 - April

Zo, nu wat gewoon nieuws van deze maand. Tijdens het concert 21 april j.l. in Goedereede, ben ik nog 'geridderd', niet door de koningin maar ik was vorig jaar 40 jaar muzikant. En dan krijg je meestal een speldje en oorkonde. Ik heb nu totaal drie speldjes; 12.5, 25 en 40 jaar muzikant. Op naar de 50. De voorbereidingen voor Koningingendag zijn al weer in gang gezet. Alleen heb ik 's morgens permissie gehad om niet aanwezig te zijn. De bewoners van de Rozenhoek gaan met een groepje op vakantie voor een midweek. En mijn moeder gaat ook mee en gezien de laatste maanden, vond ik het toch wel belangrijk om hierbij te zijn. Het vertrek liep op rolletjes en alles was vrij snel ingeladen en onder een zonnetje vertrok de stoet. Ze waren sneller weg dan ik verwacht had. Thuis gekomen, de t.v. aangezet; dat is jaren geleden dat ik tv heb gekeken op koninginnendag! Was altijd met de muziek mee, letterlijk. En, het zal aankomende week best vreemd zijn nu ik niet naar de Rozenhoek hoef. Zo, niemand kan nu nog zeggen dat ik achter loop met mijn webblog!

2011 - 20, 21 en 22 Oktober - Austraië

Kingscote – Victor Harbor

Vanmorgen is het een stuk frisser dan gisteren, ook is het bewolkt. We rijden na het ontbijt richting Emu Bay. Het strand vinden we eerlijk gezegd een beetje tegenvallen, we hebben inmiddels mooiere stranden gezien. De natuur en het uitzicht op zee is wel mooi. Vanuit Emu Bay gaan we naar American River. Volgens een kaart zou hier een pelican lagoon zijn. We vinden eerst een standbeeld van een pelikaan maar verder nog niets. Wel een winkel van sinkel, althans er is benzine af te rekenen, een klein supermarktje, koffie van alles en nog wat. Na de koffie kijken we of we wat meer van het plaatsje kunnen vinden. We vinden een baai, een pier die is afgesloten alleen toegankelijk voor vissersbootjes e.d. Ook hier staat weer een standbeeld van een pelikaan, dat is ook een goede visser. In de verte zien we iets wat lijkt op een pelikaan en we proberen iets dichter bij te komen. Het zijn inderdaad een drietal pelikanen en we zien nog een hele troep zwarte zwanen. Verder staat er niets aangegeven van een lagoon dus we zullen nu wel op de goede plaats zijn. Het is inmiddels aardig gaan regenen. We besluiten verder naar Penneshaw te rijden, daar wat te eten en bij het postkantoor aldaar is ook internet. Ik kom alleen niet bij mijn email. Maar ik kan wel bij picasa, zodat ik bij de albums de nodige tekst kan bijschrijven want daar loop ik een beetje mee achter! Later op de boot lezen we o.a. op het nieuws dat Cairns een record heeft gebroken; het is vandaag de natste dag geweest voor de tijd van het jaar sinds 1964! Hebben wij daar even geluk gehad. Piet dacht dat hij op de heenweg voorbij Cape Jervis een camping had gezien maar de eerste camping die we zagen lag net in Victor Harbor. We zijn er rond de klok van 18u en even 19.30u. hebben we gegeten en wel. Morgen is het de bedoeling naar de Barosso Valley te rijden.

Victor Harbor - Tanunda

Het is bewolkt en er staat een fris windje. We rijden eerst naar de Mac. Voor de mail maar er is weinig schokkends, alleen enkele reacties op  mijn dagboek. Gelijk wat mailtjes verstuurd en daarna de tocht vervolgen. We rijden eerst een klein stukje richting Adelaide en vervolgens via Meadows, Hahndorf, Birgwoord de Barossa Valley binnen. We stoppen in Hahndorf voor een kopje koffie. Dit is een plaatsje met de nodige Duitse wortels. Dat is ook terug te zien in de huizen en de alpenmuziek die je her en der hoort. De hele ochtend zien we een laaghangende bewolking en het regent en miezert. In Williamstown maken we een stop om te eten. Het eerste zaakje is gesloten en Piet heeft wel trek in een hamburger. Wij een taverne in en hier staat o.a. een hamburger op het menu. Nou dat hebben we geweten, in Australië is alles groot en megagroot. Vanavond hebben we zelfs het avondeten beperkt tot een boterhammetje. Hij was wel lekker. Na de vakantie moeten we echt weer gaan sporten en aan de lijn want ik ben bang dat we toch wel wat aankomen. Vlakbij Tanunda zien we een camping en hier blijven we 2 nachtjes.

Tanunda – Barossa Valley - Tanunda

Vanmorgen zouden we het toeristische rondje nr 4 de scenic driveway door de Barossa Valley rijden. We hadden, dachten we, een goede kaart gekregen. Maar in Tanunda kwamen we dus tot 2x op dezelfde plek terug. Het bordje nr.4 hebben we niet meer gezien. Wel een groot gebied aan wijnvelden en kelders. Alleen niet die Piet wilde zien. Tenslotte wel Sepplefield, maar helaas deze was gesloten! En wat bleek, wel proeven en kopen maar geen rondleiding. En dat laatste wilde Piet graag. Dat viel dus een beetje tegen. Op de terugweg toch nog gestopt bij wijnkelder van Lehman en daar zag Piet een wandeling naar Richard Grove en die laatste gaf wel rondleidingen. Dus daar zijn we maar naar toe gegaan. Het was geen lange rondleiding maar wel interessant. Piet heeft nog wat wijn zitten proeven en 2 flessen gekocht. Meer kunnen we met onze reistassen niet mee nemen want dan vrees ik dat ze kapot gaan onderweg. En niet alle Australische wijn wordt geëxporteerd naar overzee. De wijnkelder van Richard Grove b.v. handelt alleen met Australië en Nieuw-Zeeland. Hierna teruggereden naar de camping, het was knapjes warm geworden met het zonnetje. Een boterhammetje gegeten en toen gewandeld naar Tanunda om een boodschap te doen. Een lekker ijsje gegeten en weer terug naar de camping. De supermarkt was trouwens nog een aardig stukje lopen, is de hamburger van gisteren wat verteerd. Bij de camper lekker een poosje uit het zonnetje buiten gezeten.

2011 - 17, 18 en 19 Oktober - Australië

Coonalpyn – Stenshaw(Kangaroo eiland)

Vannacht is het erg koud geweest. Maar we hebben toch wel goed geslapen. Vandaag rijden we eerst naar Meningie aan de Princess Highway. Het is een kleinere weg, Piet stopt ineens want hij zag bijenkasten staan. Vrijwel direct stopt er een auto en een dame stapt uit om te vragen of we problemen hadden, dat is gebruikelijk in de out back. De weg is heuvelachtiger, er groeit wel een soort gras of riet, van onderen is het groener en aan de bovenzijde meer bruinachtig. Het lijkt alsof de natuur een meer roodbruine kleur krijgt. Meningie is een plaatsje wat meer aan Nieuw Zeeland doet denken, wat gemoedelijker. Bij Lake Albert lijkt het of er een rozige gloed over het water ligt. Het is een weids landschap, begroeiing op de grond en verder niets. Om bij Wellington te komen moeten we met een klein veer over, de overtocht is kosteloos en duurt net zolang als bij ons het veer Spijkenisse – Nieuw Beyerland. We zien nog aalscholvers. Zo af en toe zien we schapen en koeien. Rondom Victor Harbour richting Cape Jervis wordt het weer heuvelachtiger, Zuid-Limburg maar dan in het groot. Heeft ook wat weg van Nieuw Zeeland maar dan wat groter en weidser. In Victoria Harbour gaan we bij de info langs want we willen wat weten over Kangaroo Island. We worden ontvangen door twee uiterst vriendelijk heren (op leeftijd) en ook bij de ‘expert’ van Kangaroo Island is men uiterst behulpzaam. We kunnen hier de overtocht boeken, gelijktijdig de reservering van de 1e camping en alles bij elkaar krijgen we dan korting op de overtocht van de camper. Hierna rijden we op het gemak naar Cape Jervis. We zijn er al vroeg, het plaatsje bestaat uit de vuurtoren en de terminal van Sealink. We wandelen rond en kijken bij het vertrek van enkele veerboten vroeger. Het is maar goed dat we geboekt hebben want we konden pas met de laatste boot mee van 19u. Het leek alsof er bij het inladen geen lijn in zat maar dat was wel het geval. De ene auto moest achteruit aan boord, een heel gepuzzel maar de auto’s werden ‘op maat’ aan boord gereden. Ik ben als ‘lopend’ passagier aan boord gegaan. Ik heb Piet nog gefilmd terwijl hij aan boord gedirigeerd werd, achteruitrijdend en wel. Hij kreeg complimentjes omdat het zo vlotjes ging. De overtocht duurt ongeveer drie kwartier, als we in Penneshaw aankomen is het al bijna donker. Maar goed dat we al een camping hebben gereserveerd, we hebben deze zo gevonden aangezien hij vlakbij ligt. We blijven 3 nachten op het eiland. Het is een eiland voornamelijk met veel natuur en diverse dieren en vogelsoorten, ook een kolonie van zeeleeuwen schijnt er te zijn. Vanmiddag kwam lekker het zonnetje door en dan is het direct een stuk warmer. Vandaag ruim 251km gereden.

Penshaw – South Coast Road

Vanmorgen eerst naar Penneschaw geweest voor wat boodschappen. Hierna vertrokken richting Kingscote. Bij Cygnet River verder richting Cape Borda. In Parndana naar een Wild Life Park geweest. Hier zaten heel veel lori;s en kaketoes. Ook liepen er diverse tamme kangoeroes rond die we konden voeren. Onderweg veel mooie natuur, wel een andere kleur, ook andere struiken en bomen. Er zijn niet veel gelegenheden waar je even kan stoppen om wat te eten of te drinken. Een aantal wegen zijn voor ons niet toegankelijk aangezien we nog geen 4WD hebben. Het is er wel rustig. We vervolgen onze weg naar Flinders Chase National Park. Bij de ingang van dit park is een kleine parkeergelegenheid waar we een boterhammetje in de camper eten. Want het zonnetje schijnt en is knap warm. Het is ook altijd wat zou je haast zeggen. Ze hebben hier op het eiland veel schapen en ook varkens, want we kwamen een aantal keer een vrachtwagen met varkens tegen. Het Flinders Chase park is niet geheel vrij toegankelijk, ze vragen een entree. Wij willen naar de Remarkeble Rocks en de Admirals Arch. Hier vlakbij schijnen ook nog zeeleeuwen te zitten. Remarkeble Rocks dankt zijn naam aan de grillige vormen die zijn ontstaan door zee en wind. De zeeleeuwen schijnen in oktober te komen, vanuit Nieuw-Zeeland. En ja, zowaar zien we er verschillenden, sommigen lijken net aan te komen zwemmen. Een deel van de route rijden we weer terug want dat kan niet anders. Aan de South Coast Road ligt verderop een camping en daar staan we, lekker rustig, je hoort alleen diverse vogels, je ziet ze niet allemaal. Maar wel zien we een kangoeroe met jong over de camping springen. Weer een mooie dag vandaag.

South Coast Road - Kingscote

Ik moet toch regelmatig kijken wat voor dag het is en welke datum maar ach, het is tenslotte vakantie. Het is vannacht eerder warm geweest dan koud, raampjes open en geen extra’s nodig, overdag de korte broek en alleen een t-shirt. Het is goed warm vandaag. Onze 1e stop is bij Hanson Bay; hier zijn veel koala’s in het wild te zien. Achter het infocentrum staan vele bomen waar inderdaad koala’s zitten. Het terrein is verder niet afgebakend. We zien diverse koala’s zelfs een moeder met jong. Dat komt uit een boom en zo op ons aflopen om een andere boom op te zoeken! We hebben geluk, heel fraai. De 2e stop is bij Kelly Hill Caves, dat zijn grotten met stalachmieten en melagtieten. De 1e groeit omhoog, de ander naar beneden. Het is niet groot maar wel heel fraai om te zien. En ook hier treffen we het, we kunnen vrijwel direct met een tour mee en het groepje is maar klein. De groep die na ons komt is veel groter. Wij kunnen goed rondkijken. De 3e stop is bij Sealbay. De Australische zeeleeuw is hier te bewonderen. We gaan ook met een gids mee, dan mag je het strand op tot ongeveer een afstand van 10meter. Er loopt een groot wandelpad heen en als extra mogen wij dan het strand op. Er zitten heel veel zeeleeuwen, ze hebben net vis gevangen en liggen nu te luieren op het strand. Prachtig om te zien. We moeten bij elkaar blijven staan en stil zijn. Dan kunnen we ze goed zien. Alleen is het inmiddels erg warm geworden maar toch zeer de moeite waard om deze dieren van zo dichtbij te kunnen bewonderen. Verder is het op de weg ontzettend rustig, weinig auto’s. Bij de highlights zie je dan wel mensen maar geen horden gelukkig. Dan rijden we richting Kingscote, hier vlakbij zien we een camping, daar hebben ze weer telefoonnetwerk en internet. Vandaag weer een mooie dag!

2011 - 13, 14, 15 en 16 Oktober - Australië

Port Campbell - Warrnambool

We zijn eerst naar de Lord Ard Gorge geweest, hier is ooit een schip vergaan. Daarna naar de Thunder Caves. Het water gaat hier knap tekeer, je ziet ook diverse gangen en grotten waar het water doorheen geperst wordt. Er waren langs de kust verschillende van dit soort rotsformaties, met een beetje fantasie kan je er wel wat uithalen. Sommige delen zijn uiteengevallen, in het verleden heeft veel meer land aan elkaar vastgezeten. Onvoorstelbaar hoe het door weersinvloeden zo wordt uitgesleten, hele stukken kust verdwijnen op deze manier in de loop der tijd. De formaties hebben ook fraaie namen; Sentinal Rock, Londen Arch, Londen Bridge, The Grotto, The Bay of Islands. In de loop van de dag komt het zonnetje door, dus buiten hebben we regelmatig het zonnetje en de wind op de neus(dat is ’s avonds te zien en te merken). Onze tocht heeft wel wat weg van een hop-off-hop-on bus. Steeds een stuk rijden, uitstappen en bekijken en dan weer verder. Het blijft een prachtig gezicht. In Warrnammbool zien we weer een camping en besluiten hier maar te stoppen. Tenslotte zijn we ’s morgens al vroeg op pad. De camping ligt in het centrum vlakbij de Mac., we willen hier kijken of het internet werkt. Maar het blijkt dat we op de camping, een relatief kleine en goedkope, vrij toegang tot internet krijgen. En het werkt nog ook. Dus aardig wat foto’s binnengehaald in Picasafotoalbums. Als het lukken wil dan zet ik er eerst tekst onder. Anders zie je wel mooie foto’s maar dan weet men niet precies waar en wat het allemaal is. Alhoewel de verslagen dan wel weer kunnen helpen. Het is trouwens wel leuk dat verslagen worden gelezen en dat mensen ons via mijn dagboek volgen. En het is toch ook wel leuk om via mailcontact een beetje op de hoogte te blijven van 'down under’. Tenslotte is 13 weken toch wel lang, vakantiegevoel is er zeker wel maar een beetje nieuwsgierig hoe het allemaal in Nederland gaat ben je toch wel. Niet zozeer het politieke nieuws want die wereld draait wel door maar de rest. Verder schrijf ik als ik geen internet heb, de verslagen gewoon met pen en papier want anders vergeet je het nodige en je hoofd raakt dan vol van alles wat je ziet. En zo ’s avonds hebben we best wel wat te doen; verslagen bijwerken, foto’s op de pc overzetten, tekst erbij en zo want thuis weet je echt niet meer waar alles is. Alleen de picasa fotoalbums kunnen we bijwerken als we internetverbinding hebben. Zaterdag zijn we al weer 6 weken onderweg, het gaat toch wel hard.

Warrnammbool – Halls Gap

Het is vandaag licht bewolkt maar ook af en toe de zon, een lekker temperatuurtje. we rijden verder richting Port Fairy aan de Great Ocean Road. het is een plaatsje met Ierse wortels want campings b.v. hebben de naam van Belfast. vlakbij ligt dan het plaatsje Oxford zodat je Engeland en Ierland vlakbij elkaar liggen in Australië, dan kan het wel samen. we zien onderweg diverse steltlopers in de kleine poelen in het grasland onderweg, ook een ibis gezien. het is weer anders dan de kust en de golven van de afgelopen dagen. we maken een koffiestop in Mac Arthur. een mooi plaatsje waar de plaatselijke seniorenclub een partij bowles aan het spelen was. een vriendelijke mevrouw sprak ons bij het cafeetje aan en raden ons aan om nog naar  Mount Mac Eccles te gaan. dit nationale park ligt in een oude krater. dit hebben we gedaan en het was inderdaad mooi. We hebben een wandeling van ongeveer twee uurtjes gemaakt. Onderweg zien we nog een. We vervolgen de weg naar Hamilton. we zien veel grasvelden om ons heen. wel afwisselend en mooi om door heen te rijden. Bij Dunkeld gaan we via de c216 naar Halls Gap. De weg slingert aardig door het bos heen. de machtige bergen de Grampians zien we recht voor ons. In Halls Gap vinden we tenslotte een camping. We treffen een aardige ontvangst met de nodige uitleg en over de vogels e.d. die hier vlakbij te zien zijn. Er blijken n.l. 's avonds rond 18u achter de camping kangoeroes te zien. Uiteraard gaan we kijken en ja, diverse kangoeroes zien we op het gemak eten. ze kijken wel naar ons maar gaan verder rustig door aangezien wij geen kabaal maken. Het blijkt dat ze 's nachts ook op het terrein komen, althans helemaal achteraan. We hebben nu dus ook echte wilde kangoeroes op de foto! en we hebben nog een kookaburra vogel gezien, alleen is dit moeilijk te zien op de foto.

Halls Gap - Horsham

Vannacht heeft het hard gewaaid, vanmorgen is het bewolkt en er vallen wat spetters maar gelukkig niet veel. Het zonnetje doet ook zijn best om door te komen. We rijden naar Halls Gap, naar het Brambuk National Park en het Aboriginal cultureel centre. Het centrum heeft geen rechte lijnen of hoeken, alles is gebaseerd op ronde vormen, de vorm van een witte kakatoe, dat is als het goed is het symbool van de plaatselijke aboriginalstam. Het is de moeite waard om te bekijken, het lijkt alsof de aboriginals beter met de natuur omgaan dan wij, zij houden met alles wat ze doen rekening met wat op de aarde groeit en bloeit, kunnen ook leven van datgeen de aarde geeft aan planten en dieren. Ze zijn in staat om te overleven in de natuur ongeacht natuurrampen omstandigheden of wat dan ook, alleen de 'westerse' beschaving verteren ze moeilijker. Toch worden ze nagenoeg 'niet gezien'. maar in dit centrum werkt men samen. Hierna wilden we naar de reed lookout en de balconies, maar er is een gedeelte van de weg afgesloten wat betekent dat we een flink stuk moeten omrijden, maar het loont uiteindelijk de moeite want we hebben hier een schitterend uitzicht. Via de c222 weer terug naar Horsham, even buiten Horsham vinden we een camping. We hebben vandaag 188.8km gereden. Piet wil morgen richting Mount Gambier voor de Barosso Valley maar die ligt vlakbij Adelaide! We wijzigen onze koers een beetje en rijden morgen via de a8 richting Adelaide.

Horsham - Coonalpyn

Het is vannacht knap koud geweest! Hierna vertrekken we via de A8 richting Adelaide. Inmiddels schijnt het zonnetje maar er staat ook een behoorlijk windje en dat is frisser dan het zonnetje doet vermoeden. Heb de foto’s nog eens goed bekeken maar bij de kangoeroes in Halls Gap geen kleine kangoeroes kunnen ontdekken, daar was de afstand toch net iets te ver voor. Op Frasereiland een vlucht gemaakt, en nu onlangs weer vanuit Apollo Bay maar meer als een licht gevoel in de maagstreek heb ik nergens last van gehad, wellicht teveel gezien om me daar druk over te maken. We zijn inmiddels Horsham uit en dan zie je alleen uitgestrekte vlaktes. Ze hebben hier de ruimte om te bouwen, de bedrijfspanden zijn onvoorstelbaar groot, maar je moet toch je spullen verkopen ondanks die ruimte. We zijn trouwens alweer zes weken onderweg en gaan aan de zevende beginnen. Het gaat toch wel hard. We zien 1 grote graansilo en verder ‘niets’ alleen grasvelden, graanvelden. Ter hoogte van Dimbolo een heel groot graancentrum, er wordt hier toch veel graan verbouwd. We komen nog een bordje tegen met een nationaal park wat Little Desert heet. Desert betekent toch woestijn, dat kan nog wat worden als we de ‘oud back’ ingaan. De wegen zijn nu ook lang, bijna recht, ik maak er een foto van en van de ‘leegten’ links en rechts van ons.

In Nahill nemen we wat foto’s ook van een beeld van een werkpaard wat herdacht word daar ook werkpaarden meehielpen aan de opbouw van Australië. Het zonnetje schijnt wel maar de wind is nog erg frisjes! We kunnen geen zaakje vinden waar we koffie kunnen drinken zodat we maar doorrijden. Echter, wel een post office gezien waar ik een kaart heb gepost. Er 1 kleine supermarkt open, verder is het uitgestorven. Onderweg stoppen we om zelf koffie te zetten en een boterhammetje te eten. In Bordertown is wel e.e.a. open en vragen bij de vvv informatie over de Barossa Vallei. Na Bordertown wordt het terrein om ons heen wat heuvelachtiger, is afwisselend om te zien. We hebben inmiddels besloten om eerst naar Kangaroo Island te gaan en daarna door naar de Barosso Valley, dit komt wat makkelijker uit. We hebben al ruim 270km gereden en in Coonalpyn zien we een camping en besluiten hier naar toe te rijden. Het is maar een kleine camping, bij de ingang staat dat je zelf een plekje kunt kiezen, de eigenaar komt later het geld halen(in dit geval komt inderdaad ’s avonds de eigenaar langs). Het is er erg stil op vogels na en af en toe een trein die langskomt. We hebben de staat Victoria verlaten en zitten inmiddels in South Australië. Hier hebben ze een andere tijdzone en klaarblijkelijk houden ze de zomertijd aan als wij in Nederland naar de wintertijd gaan maar hoeveel het precies scheelt? Ik geloof dat het nu een half uurtje vroeger is dan gisteren, 9,5u tijdsverschil met Nederland. In een boek gelezen en gezien dat de echidna echt een mierenegel is, dus wij hebben die op de foto. Na het eten nog een sopdoekje door de camper gehaald want dat is af en toe wel nodig, en een bezempje. Er zitten hier veel lori’s, wittig met roze. Na het eten zit de boom vlakbij de camper bijna vol, het is toch een uniek gezicht, dit zie je bij ons niet. Ze maakten wel veel kabaal maar ja. Het zal vannacht wel weer koud zijn want het is in de avond al fris maar gelukkig hebben we de slaapzakken.

2011 - 07, 08, 09 10, 11 en 12 Oktober - Australië

Swan Hill - GolGol

Pioneer Setttlement is een reconstructie van een rivierdorp uit het gebied Murray. De inwoners, gespeeld door vrijwilligers, gaan in traditionele kleding en vertellen over hoe het leven er toen in de periode 1830-1930 uitzag. Het was zeer de moeite waard om hier rond te wandelen. Enthousiaste vrijwilligers, op verzoek van een van hen moest ik de drukkerij binnengaan en in het Nederlands goedemorgen wensen. Zogezegd zogedaan, en een enthousiast gesprek volgde, kreeg ook nog een adres van een camping in GolGol. New South Wales is inmiddels verlaten en North West Victoria binnengereden. Murray ligt zo'n beetje in een drielandenpunt. Onderweg veel wijnvelden en fruitboomgaarden. Voorbij Boundery staat ze ook nog eens op een rode ondergrond. Voorbij Boundery op de Sturt Highway worden we ineens ingehaald door een 'paar' motorrijders!! Onder escorte van politie passeerden er ruim 200 motorrijders, er kwam geen eind aan. Later bleek dat ze een soort van reunie hadden. Ze hadden allemaal een Harley, een zwart jack met daarop Rebels of Australia. Verder was er in Mildura ook nog een country en westernfestival. Dus geluk gehad met deze camping want ook hier was het druk. Alles bij elkaar 215,7km gereden.

GolGol - Oyen

In de camper zit trouwens een klein koelkastje met een klein vriesvakje maar deze maakt knap kabaal. Hij vriest goed tot zelfs in het koelgedeelte, stond op stand 7 dus maar iets lager. Wat bleek? de herrie was beduidend minder maar de volgende ochtend bleek hij niet meer te vriezen en was de boel gaan ontdooien! Dan maar weer op stand 7 en wat meer herrie. Eten ondanks het zonnetje, lekker winterse groenten, althans op het blik staat soep met winterse groenten en het had veel weg van erwtensoep en als je alleen 2,5 kg worteltjes kan kopen en wel 1 losse winterpeen, nou dan eet je gewoon peen en uien. Deze ochtend op weg naar de haven van Mildura voor een boottochtje met een peddlesteamer over de Murray. Naast de aanlegsteiger lag een soort parlevinker, een houten vlonder met daarop een hele uitdragerij. De eigenaar schijnt een country en westernzanger te zijn en met soortgelijke bouwsels naar het festival te komen. Het zag er verschrikkelijk leuk uit. Na het boottochtje op weg naar Oyen, via de A79. In Red Cliffs 'Big Lizzie' bezocht; dit is een 45 ton zware stoomwals die in de 19e eeuw hielp om het land voor de plantages te vereffenen. Na Red Cliffs een rechte weg alleen met heuveltjes, net een wasbord en links en rechts van de weg een ondoordringbaar bos, althans daar lijkt het op. De 5000km zijn bereikt.

Oyen - Ballarat

Afgelopen nacht veel geregend. Deze dag via de B220, de Sunraysia Highway, via Birchip, Donald naar St. Arnaud, Ballarat, uiteindelijk Geelong. We proberen om de motorwegen van Melbourne heen te rijden. Om ons heen weer een kalere vlakte met alleen wat laag struikgewas. Templi is een heel klein plaatsje, 5 huizen maar wel een benzinepomp en een toiletgebouw. Die zie je hier regelmatig, ze zijn heel schoon en van buiten fraai beschilderd. Dan alleen een bomenrij alsof het een landafscheiding betreft, af en toe een boerderij en verder 'niets'. Lascelles heeft 1 caravanpark, een motel en verder niets. Maar wel zie je langs de kant een bordje voor de schoolbus! Klaarblijkelijk wonen er meer mensen in de buurt dan we denken. In de buurt van Birchip weer lege vlaktes, wel indrukwekkend. Denk aan Rotterdam en Maastricht en daar tussenin niets, alleen een lege weg, een lege vlakte. Indrukwekkend en voor ons haast niet voor te stellen. In Birchip getankt, ook koffie, en de Bull van Mullee op de foto gezet. Deze stier schijnt voor zeer veel nakomelingen gezorgd te hebben. We zien weer andere gekleurde lori's. Voorbij Donald wordt het weer heuvelachtiger en we zien ineens een bekend iets; een windmolenpark. In Ballarat gestopt op een camping.

Ballarat - Anglesia

De nachten zijn af en toe flink koud, zelfs maar net een paar graden boven nul! We rijden richting Geelong want we willen een groot deel van de Great Ocean Road rijden, een zeer fraaie toeristische route. De scholen zijn hier weer begonnen; geen grote verkeerscampagnes maar volwassen klaarovers bij de kruisingen. Onderweg een kippenboerderij gezien, geen legbatterijen want er staan een drietal vrolijke dames aan de weg! De boerderij heet toepasselijk The Happy Henns.

De Great Ocean Road is begonnen; Bells Beach, Point Addis. Bij Bells Beach waren ze volop aan het surfen. Aan de bomen is goed te zien waar de wind vandaan komt, en dat het bijna altijd hard waait.

Anglesia - Kenneth River

Inmiddels al weer ruim 61ookm gereden. We hebben alle tijd dus we rijden op het gemak want hier aan de great ocean road is genoeg te zien aan fraaie natuur. Op een parkeerterrein doet een klein blauw/zwart vogeltje verwoedde pogingen om via de spiegel de auto in te komen, of is het boos op het spiegelbeeld? Het uitzicht is prachtig, mede door de wind ook fraaie en hoge golven, ook met bewolkt weer blijft het een fascinerend en magnifiek uitzicht. In Lorne blijken ze binnenkort een festival te hebben met diverse zelfgemaakte sculpturen. Op de pier zien we een mooie dame; opgebouwd uit allemaal moederborden en onderdelen van pc's. We hebben de waterval Sheokfalls gezien; we zijn er naar toe gewandeld. Het is even van de kust af maar ook prachtige natuur. In Aireys Inlet koffie gedronken, vlakbij de vuurtoren. In Kenneth River zijn we gestopt, een kleine maar aardige camping. Er blijken de nodige vogels te zitten, ook koala's in de bomen! Ze hebben hier helaas ook regen!

Kenneth River - Port Campbell

Het uitzicht op de oceaan blijft fascinerend ondanks de bewolking, wind en mist. Dan Apollo Bay, waar Piet iets van een vliegveldje zag. Hebben een rondvlucht gemaakt met een Tiger Mot o.a. over de 12 apostelen en langs de kust. In één woord magnifiek!

Dan weer verder langs de kust. Bij de twaalf apostelen gestopt; dit zijn een soort kegels van zand en leem uitgesleten door water en wind. Je moet wel een beetje fantasie hebben om er de 12 apostelen in te zien. Er is in de loop der tijd het nodige ingestort. Maar het is werkelijk een schitterend gezicht op de kust en de oceaan. In Port Campbell nog een poosje buiten gezeten want het zonnetje scheen voorzichtig. De digitale techniek blijft ook hier ons bij tijd en wijle dwars zitten maar het lukt nog steeds om het dagboek bij te werken wat dan met gezwinde spoed naar de Rozenhoek wordt gebracht zodat ze aldaar toch op de hoogte blijven wat we allemaal uitspoken down under.

2011 - 05 en 06 Oktober - Australië

Lavington - Moama

We volgen de b400, de Murray Higway en komen door Rutherglen; volgens de Capitoolgids een stijlvol stadje. In onze ogen lijkt het min of meer op andere plaatsen die we hebben gezien, alleen de 'locals' zijn hier wat stijlvoller gekleed. Het is wel een heel wijngebied. Bij Lake Mulwala en zien hier eindelijk de witte lori's met hun gele kuif; er zitten er velen. Onderweg ook de nodige fruitteelt gezien. In Strathmerton een kopje koffie gedronken, de wegen worden rechter en vlakker, ook wel een beetje saai. Via Barmah naar Echuca, gombomen gezien, een roofvogel, een vos; helaas vloog de vogel te snel en de vos schoot net het beeld uit dus ze staan niet op de foto maar wel op ons netvlies.

Moama - Swan Hill

De Australiërs die we onderweg op campings tegenkomen zijn ook aan het rondtrekken want de meesten hebben bij lange na nog niet alles gezien van Australië dus wij proberen dat ook maar niet. Echuca heeft een mooi oud en historisch haventje. Hier zie je ook nog oude radarboten varen. Ook nog een postkantoor getracht te vinden, ik moest een stevig blokje om want ik geloof dat je hier eerder een kerk ziet dan een postkantoor. In Swan Hill stoppen we, het plaatsje dankt zijn naam aan de vele zwarte zwanen die schijnen te zijn. Wij zullen wel niet goed gekeken hebben maar we hebben er maar een paar gezien.

2011 - 03 en 04 Oktober - Australië

Bega - Jyndabin

Al 4408km gereden! Bij de Bega lookout hebben we nu foto's genomen zonder regen en met een beter zicht, gisteren zag het er anders uit. Verder richting de Snowy Mountains, een bekend skioord in Australië. Bij de Pipers Look-out wat rondgewandeld, en een prachtig uitzicht bewonderd. Het is bewolkt maar wel droog, geen kortebroekentemperatuur! In Nimitabel koffie gedronken, hier zagen we dat de klok een andere tijd aangaf en wat bleek; 02 oktober was hier de tijd op zomertijd gegaan. Nu was er 9u tijdsverschil met Nederland, tot ze daar weer aan de wintertijd beginnen, het is wat met die tijd. Onderweg weer kaler, min of meer een rechte weg, we zijn door de bergen heen. Inmiddels de nodige koeienrassen gezien, van zwart naar bruin en roodbont en wit. Jyndabin ligt aan een groot stuwmeer. In Jyndabin een camping gevonden en zowaar het zonnetje schijnt weer. Morgen richting Thredbo, Khancoban, Kiandra via de hw 18 naar Tumut en Albury.

Jyndabin - Lavington

Naar Thredbo is een prachtige rit om te rijden. In Thredbo met een skilift omhoog gegaan, we dachten daar te kunnen wandelen maar er lag nog volop sneeuw en ze waren nog aan het skieën. Wel raar om in de sneeuw te staan zonder ski's. Khancoban was 100km verderop maar de weg was knap stijgen en dalen en bochten. Maar wel mooi. En dan ineens een wegversperring; hele rotsblokken werden verwijderd zodoende een tijdje stilgestaan en het maar rustig gadegeslagen. Het Kosciuszko National Park is mooi om door te rijden. In Albury hadden we een adresje van een camping, we hadden een 'Miep' aan boord, dus gebruik deze eens dachten; alleen was het engelse miep en ze zei pas waar je heen moest als je al voorgesorteerd stond! Maar goed, we hebben een camping gevonden. En de verdere route maar eens nader bekeken. We willen naar Geelong, de Great Ocean Road. Maar helemaal door naar Broken Hill is weer net iets te ver. We kiezen voor de Murray Highway richting Mildura, dan zuidwaarts naar Geelong en verder de Great Ocean Road en dan de Princess Highway naar Adelaide. Er is zoveel te zien dat je wel keuzes moet maken.

2011 - 01 en 02 Oktober Australië

Buli - Batesman Bay

Alweer 4 weken onderweg, de tijd gaat hard. Langs de oostkust naar het zuiden. We komen langs diverse kleine plaatsjes; en wat Piet nog nooit is overkomen in Nederland. dat gebeurt hier: alcoholcontrole tot 2x toe en dan nog in de ochtend rond de klok van 09u! In twee verschillende plaatsjes, vlak achter elkaar! In Kiama gestopt; ze hebben hier een zogenaamde blowehole; door de kracht worden de golven door een nauw gat omhoog geblazen. Fraai om te zien, ook waren er nog surfers bezig met de eerste beginselen. We komen leuke plaatsnamen tegen; Gerrigong, Shoalhaven Heads, Bomaderry en Nowra. Nowra is het centrum van de Shoalhaven Coast, vlakbij de monding van Shoalhaven River; zwarte kakatoe in de lokale aboriginalstam.  Tot Nowra de Grand Pacific Drive gevolgd en dan de Princess Highway nr.1. Bij deze laatste stonden stoplichten, dit zagen we pas later want we stonden geruim hiervoor al in de file. De natuur is groen dankzij regenbuitjes. Alles is hier groot, ook de winkels en b.v. vlees hebben ze alleen in grootverpakkingen. Maar ja, je gaat hier ook niet zomaar eventjes naar de winkel op de hoek als je pakweg 80km verderop je je range hebt. We zijn gestopt in Batesman Bay en 's avonds gaat het regenen, en het hoost de hele nacht.

Batesman Bay - Bega

Op zoek naar Pebble Beach; hier zouden nog weleens kangoeroes op het strand te zien zijn. Nou of het kwam door de wind en de regen; we zien niets wel mooie natuur maar geen kangoeroe. Wel ander pluimage. Vanmorgen op de camping trouwens langdurig een reddinshelicopter gezien, later bleek dat men op zoek was naar een verongelukte catemaran en men miste een opvarende. In Morya staan diverse fraaie houten beelden langs de weg; onbeschadigd zou je bij ons niet meemaken denk ik. In Badalla geluncht en in het boerendorpje Central Tilba rondgewandeld. Het zijn mooie oude houten optrekjes waar nu allerlei winkeltjes in gevestigd zijn. Op de achtergrond Mount Dromedary. Deze dag geeindigd in Bega, ongeveer 200km gereden. Fraaie maar kleine camping.

2011 - 29 en 30 September - Australië

De Harbour Bridge in Sydney

Emu Plaines - Sydney - Emu Plaines

Emu Plaines - Buli

Deze dag erg vroeg opgestaan, we willen naar Syney en we moeten eerst de camper naar een ander plaatsje verzetten. Het loopt allemaal voorspoedig en de treinrit duurt een uur en dan staan we in het centrum van Sydney. Bij het station vinden we de hop-on-hop-of bus; deze rijdt langs een groot aantal attracties want lopend is het niet te doen. Uiteraard bezoeken we het beroemde operahuis, we gaan ook met een rondleiding mee, dit is best wel interessant. Helaas missen we net een orgelrecital in de St. Andrew's Cathedral. De kerk is de moeite van een bezichtiging waard. We krijgen de nodige foldertjes aangereikt, mogen alles fotograferen en ze zijn zo vriendelijk dat ze ons van alles en nog wat willen vertellen maar wij willen eigenlijk gewoon de kerk bezichtigen. Met het weer getroffen, het waaide wel maar het is droog gebleven. Er is het nodige te zien in Sydney maar dan moet je er diverse dagen verblijven en dat is onze bedoeling niet. We wilden een aantal dingen zien en dat is ook gelukt. Het was 's avonds even zoeken alvorens we de juiste trein hadden gevonden maar ook hier is men heel vriendelijk om je te helpen. We hadden 's morgens ons bed gelaten zoals het was, dus we konden zo het bed weer in.

Met het thuisfront gaat het niet al te geweldig dus dan is het af en toe akelig dat je zover uit de buurt bent. Maar goed, desondanks genieten we van onze reis en duimen we maar dat alles in Nederland goed blijft gaan.

Onderweg bij de MacDonalds getracht te internetten maar dit lukte niet en wat bleek nu; onze laptop was stuk! In Campbelltown gelukkig een zaak gevonden waar ze het konden verhelpen. We staan aan het eind van de dag in Buli op een camping en de nodige huishoudelijke klusjes worden verricht. Want af en toe is het toch nodig dat er wat gewassen wordt. In Campbelltown ook nog een kapper bezocht; ze begonnen hier eerst met de tondeuse, was wel even schrikken maar het eindresultaat is goed. De weg naar Buli wa afwisselend, groen en heuvelachtig. Piet vond het wat weg hebben van de Limburgse heuvelen, alleen dan wat uitgestrekter.

2011 - 27 en 28 September - Australië

Gunnedah - Blackheath

Blackheath - Emu Plaines

We verlaten Gunnedah en rijden via de hw34 richting Coonabarabran. Hier zien we veel lijnzaadvelden. Bij Mulloley slaan we de richting in van Coolah, Gulgong en Mudgee. Tot aan Tambor Springs kale, lege vlaktes, oneindig zo lijkt het wel. Je ziet alleen aan de weg een toegangshek naar een range zo af en toe maar verder niet. We zien diverse witte ara's maar het is lastig om ze op de foto te zetten. En dan ineens zie je voor de auto een slang over de weg kronkelen, je houdt het niet voor mogelijk. Alleen hier hebben we geen foto van want voor je het weet is de slang weer verdwenen. In Gulgong een broodje3 gegeten. Dit is een leuk stadje met diverse oude gebouwen. Tot op heden is het een hele mooie afwisselende route om te rijden. Verder naar Mudgee, Lithgow, Katoomba. We rijden nu al door het begin van de Blue Mountains. Vlak voor Katoomba ligt Blackheath en hier vinden we een camping. Internetverbinding blijft ook hier een probleem, en zoals in Nieuw-Zeeland, hebben ze hier geen internetcafé's. Maar we kregen het nog wel steeds voor elkaar om het dagboek bij te werken zodat ze in de Rozenhoek ons een beetje kunnen blijven volgen. Het is wel knap frisjes geworden, en aangezien er geen verwarming in de camper zit, liggen we lekker vroeg in bed. Tot zover ongeveer 4100km al gereden.

Vanuit Blackheath trekken we verder richting de Blue Mountains. Dat dankt zijn naam aan de blauwe gloed van de vele eucalyptusbomen. We gaan eerst naar EchoPoint bij Katoomba. Hier hebben we een mooie blik op de drie zusters, uitgeslepen in de rotsen door erosie. Volgens de aboriginal legende zijn het drie zusjes, die door hun vader zijn opgesloten om ze te behoeden voor een bunyip (=monster). We zijn er lekker vroeg zodat we alles goed kunnen bekijken. Wel is het nogal bewolkt maar we hebben gelukkig redelijk zicht. Vanaf hier naar scenic world; met de skyway, scenic railway en de scenic cableway zijn ritjes te maken rond en over de Blue Mountains. De railway is een oud deel van een kolenmijn, het loopt echt steil naar beneden, jammer dat het maar een kort ritje is. In vroeger dagen waren deze treintjes iets minder veilig. Je kan tussen de ritten in uitstappen en rondwandelen. Je hebt steeds ook een prachtig uitzicht over de Blue Mountains. Hierna de weg richting Emu Plains gevolgd. Hier vinden we een camping, 1 nachtje met electrische tijd en 1 nachtje zonder; het is vakantie en de camping zit verder vol. Maar dat is voor ons niet erg. We kunnen hiervandaan met de trein, een rit van een uur, naar Sydney. Helaas is het in de avond flink gaan regenen.

    

 

2011 - 25 en 26 September - Australië

Tweed Hea - Tenterfields

Het weer blijft goed. De weg vervolgd via de Bruce Highway richting Byron Bay. Hier ligt het meest oostelijke puntje van het australische vasteland. Er staat een mooie vuurtoren en met een stevige wandeling zijn we naar de vuurtoren gelopen. Het was flink klimmen en dalen, dus dat hebben we geweten. Het zonnetje scheen heerlijk dus het was lekker warm. Maar het uitzicht was prachtig, dus de wandeling was de moeite waard. Elke dag zijn we bijtijds op en onderweg, dan kan je het nodige bekijken, op het gemak rijden want de enigszins geplande route moet wel in de gaten gehouden worden. We volgen de richting van Ballina en Lismore via higway 44 naar Tenterfield. Hier vinden we een kleine camping maar het kantoortje is ingericht als zijnde een klein museum uit de jaren dertig. Helaas geen erg gehad om foto's te maken en de volgende ochtend was het kantoortje nog gesloten. De route was weer mooi, fraaie natuur, veel bochtenwerk, rijzen en dalen.

Tenterfield - Gunnedah

We rijden zuidelijker, het weer is aan het veranderen, bewolkter en frisser. En er vallen ook wat spatjes regen. Onderweg zien we meer schapen. De natuur wisselt, dan is het kaler en dan zie je weer meer begroeiing. En, je kan er lang rijden zonder dat je iets ziet van bebouwing. In Deep Water zag Piet in het voorbijrijden naar hij dacht, een mooi oud gebouw. Wij gestopt; het was inderdaad een oud gebouw maar het bleek behoorlijk vervallen en het stond haast op instorten. In Glenn Innes gestopt bij de plaatselijke info waar we heel vriendelijk worden geholpen. We hadden n.l. het plan om naar Sydney te gaan en buiten de motorways te blijven, en we wilden naar de Blue Mountains. De route die we vooraf een beetje hadden bepaald liep voor een deel richting Newcastle en dan langs de kust naar het zuiden. Het blijkt dat in de buurt van Pentrith campings zijn en treinverbinding naar Sydney, zodoende blijven we op de binnenwegen. In Glenn Innes drinken we ook een kopje koffie in een klein winkeltje wat ook net een klein museum is. Ze verkopen er plaatselijke producten, waaronder aardbeien. We nemen pavlova met aardbeien, nou dat hebben we geweten want het was een flink stuk gebak met heel veel heerlijke aardbeien. In Gunnedah zijn we gestopt.

2011 - 23 en 24 September - Australië

 Wolkenkrabbers langs de Gold Coast

  De St. Stephens kathedraal in Brisbane

En dan op weg naar Brisbane, de afslag naar de Sunshinecoast gemist. We reden op de Bruce Highway en onderweg zie je regelmatig toeristische bordjes met routes maar afstanden zagen we er niet bij en de nummers van de wegen waren niet altijd terug te vinden op de kaart. Voor je het weet is het een te grote omweg, alleen we zaten ineens op de motorway en dat was niet helemaal de bedoeling maar goed. Even buiten Brisbane een camping gevonden. Alleen de camping is aan de grote kant en opgedeeld in een drietal grote cirkels met in elke cirkel weer drie cirkels; een leuk zoekprentje je zou haast verdwalen op de camping! Trouwens diverse malen op de borden aanwijzingen gezien van tolwegen maar we hebben nergens nog hoeven te betalen, merkwaardig. Brisbane zelf is een grote stad en buiten het centrum parkeren we de camper en gaan met de bus het centrum in. Het centrum is opgebouwd in rechthoeken maar de blokken zijn hier wat groter als bij ons en je gaat niet zomaar eventjes een blokje om! We wilden de kathedraal St. Stephens bezichtigen vanwege de vele mooie glas in loodramen maar er was net een dienst begonnen dus we hadden pech. In de loop van de middag de route vervolgd richting het zuiden. We hadden het advies gekregen om vanaf Brisbane de higway 15 te nemen meer het binnenland in en dan door naar het zuiden. Maar wij zijn een beetje eigenwijs en we wilden toch wel een stukje Gold Coast zien. De weg liep wel langs de kust alleen waren er echt vele grote wolkenkrabbers van hotels tussen gezet zodat het uitzicht wat anders was geworden. Daarnaast was het voor de australiërs vakantie en wat drukker op de weg. Maar desalnietemin was het wel een indrukwekkend gezicht en toch wel leuk om te zien. Het is toch wat anders dan de kust van Scheveningen. Aan het eind van de dag in Tweed Heads aangekomen, in New South Wales.

2011 - 21 en 22 September - Australie

Hervey Bay - Whale Watching - Hervey Bay

Hervey Bay - Frasereiland - Hervey Bay

Whale Watching en Frasereiland; twee prachtige excursies. En wat een primatourtje en gemberkoekjes kunnen doen; ook nu geen last gehad van zeeziekte. Vanuit Hervet Bay ruim een uur gevaren alvorens we de eerste walvissen zagen; humback walvissen en ze hebben hier voor de kust hun kraamkamer. Ze komen uit de buurt van Antarctica en komen bij Hervey Bay hun jongen baren en grootbrengen. We zien de nodige walvissen met jongen, een magnifiek gezicht. Het is soms lastig fotograferen want de zee is niet kalm, maar we hebben de nodige foto's. zie maar in het album onder de link. Het is een geweldige middag en rond de klok van 17.30u zijn we weer terug op de camping. Wat in Nieuw-Zeeland na 3 pogingen niet gelukt is, is hier wel geslaagd we hebben vele walvissen gezien!

Frasereiland is een groot zandeiland, het ligt vol heuvels en valleien met regenwoud en heldere meren en zandrotsen.  Er mogen alleen 4WD auto's op, dus met aangepaste busjes maken we een tocht over het eiland. We maken nog een vlucht met een klein vliegtuigje voor 7 personen over het eiland; schitterend! De lunch is ook voortreffelijk, 's middags maken we nog een wandeling over het eiland wat weer mooie plaatjes oplevert. Voor de liefhebbers is nog een mogelijkheid om te zwemmen in Lake Mackenzie, dit is een zoetwatermeer. 's Avonds om 18.15u staan we weer bij onze camper na weer een prachtige excursie.

2011 - 19 en 20 September - Australië

Rockhampton - Aboriginal cultureel centrum - Rockhampton

Rockhampton - Hervey Bay

Het is fijn dat er in de camper ook slaapzakken liggen want sommige nachten is het knap frisjes in de camper! Maar overdag schijnt dan weer het zonnetje, hier trekkken we al automatisch de korte broek aan. Zo af en toe heeft de camper een servicebeurt nodig heeft. Het blijkt dat onder de stoel van de bijrijder heel wat verborgen zit!  Dan doorgereden naar het Aboriginal centrum wat gebouwd is op een oude ontmoetingsplaats voor aboriginals en wordt door locale aboriginals draaiende wordt gehouden. Het was een heel interessante ochtend. Een rondleiding met enthousiast vertellende aboriginals, alleen wel lastig het australisch te volgen, het is toch engels met een behoorlijk accent en zo goed ben ik niet in het engels. Nog getracht een boemerang zodanig weg te gooien dat hij weer bij je terug komt; dit valt vies tegen. 's Middags in Rockhampton een internetcafé opgezocht; hier werkt alles prima zodat we het nodige kunnen bijwerken. Het is wel leuk dat het thuisfront in de Rozenhoek ons kan volgen want mijn verslagen werden met grote regelmaat bij hen afgeleverd. Dinsdag richting Hervey Bay gereden. Onderweg ter hoogte van Mount Larcom koffie gedronken in een zaakje wat de naam "Big Mama's Pie" droeg. Nou de appelpie's waren echt groot en smaakte heerlijk. We zagen nog een touristisch bordje met een route via Gladstone weer terug naar de Bruce Highway. In Gladstone is veel industrie te vinden, verder een leuk plaatsje maar de routebordjes waren we kwijt en het duurde even alvorens we de goede weg weer hadden gevonden. Na het plaatsje Miriam Vale veel bomen gezien met zwartgeblakerde onderkanten, dit bleek bewust gedaan te zijn voor de vruchtbaarheid van de grond. In de buurt van GinGin South East Queensland ingereden. Hier de nodige sinaasappel en mandarijnboomgaarden gezien. Op de camping in Hervey Bay aangekomen, blijkt dat we hier trips kunnen boeken naar Frasereiland en Whale Watching. We blijven hier dan ook drie nachten. We gaan met een bus naar Frasereiland want met gewone auto's mag je het eiland niet op alleen met een 4WD. Een boek gelezen van Bill Bryson, Tegenvoeters; hij spreekt niet alleen over de vele, vele afstanden maar ook over de leegte tussen die afstanden. Afgezien van bos e.d. zie je niet veel tussen de plaatsen in. Nagenoeg geen huis te bekennen of alleen een toegangsbord naar een range. Maar het is de moeite waard en heel indrukwekkend.

2011 - 17 en 18 September - Australië

Belyando Crossing - Dingo

Dingo - Rockhampton

We vinden het 's middags al warmer worden en dan is het nog maar net lente hier. Tot nu toe elke ochtend en avond buiten kunnen eten, we dragen alleen een t-shirt en korte broek, makkelijker kan het niet. Alleen is het 's avonds al vroeg donker en 's nachts fris maar een mens kan niet alles hebben en we hebben niet te klagen. In het fotoalbum kom je een foto tegen van ons 'slaapvertrekje' in de camper. Het zou lijken op de Dala Laima!

Belyando Crossing ligt midden in de middle of knowhere. We gaan de richting op van Clermont. Onderweg zie ik ineens twee kangoeroes voor de auto oversteken. Maar ondanks de rustige snelheid gaat het toch  te snel om ze op de foto te krijgen. Het is 1 lange, rechte weg tot aan de horizon, het blijft toch een verbazend gezicht. Zodra je uit een plaatsje of zoals de laatste camping, rij je weer in een uitgestrekt en enorm landschap. En dit kilometers lang, af en toe kom je een auto tegen of een roadtrain. En dan blijkt op een camping zoals in Belyando dat er toch wel meer auto's en caravans rondrijden want we zijn niet de enige. Soms zien we bomen die half bruin, half groen zijn; groen van de lente of bruin van de droogte? We zien nog een aantal emoes de weg oversteken, de foto zal wel enigszins bewogen zijn want ze blijven niet voor je stil staan. Maar we zien ze nu wel in het echt. In Clermont gestopt voor koffie, boodschappen en de benen strekken. Volgens onze kaart zou er in Blackwater een camping zijn maar bij de plaatselijke benzinepomp vernemen we dat deze er niet meer is. We worden vriendelijk geholpen en er zou in Duaringa wel een camping zijn. Dit is een uurtje rijden...ja, nog wel 80km en dat is toch langer dan je denkt, het is Nederland niet hier. Gelukkig zien we in Dingo ook een camping; wel oud en rommelig maar het toilet is schoon. Gelijk met ons arriveert er een Australisch echtpaar en ook zij denken hetzelfde. Voor 1 nachtje is het te doen en het is te laat om nog verder te rijden want een volgende camping haal je niet meer voor het donker. De eigenaar zou volgens een bordje 's avonds langkomen om het geld op te halen. Hij moet nu nog langskomen! De volgende ochtend zijn we maar gewoon weggereden! Maar ook al was deze camping goedkoop..kan raden we deze niet aan alleen als het niet anders kan.De volgende ochtend willen we naar Rockhampton. Daar willen we 2 nachtjes blijven staan, huishoudelijke klusjes verrichten, de albums bijwerken, het dagboek etc. etc. Want als je niet elke dag een stukje schrijft en waar je foto's hebt gemaakt, vergeet je gewoon weg waar het allemaal was. En je doet zoveel indrukken op dan moet je gewoon je hoofd weer leeg maken om het allemaal de volgende dag weer op te kunnen nemen. Het wordt een dagelijks tafereel aan het eind van de dag. Alleen werkt wifi en internet e.d. niet overal even goed maar dat is een ander verhaal; zelfs Piet zit af en toe te mopperen ook op Google en Picasa! 's Middags rijden we naar de Capricorn Caves. Een heel grottenstelsel is hier gevonden en uitgehouwen. Prachtig om te zien, we gaan met een rondleiding mee naar binnen. Een spectaculaire ervaring, het doet ons een beetje denken aan de Waitomo Caves in Nieuw-Zeeland. Na afloop natuurlijk een kopje met wat erbij. We raken aan de praat met een Australisch echtpaar uit Melbourne; zij reizen langs de kust naar het noorden want hier zijn ze dus ook nog nooit geweest. Ze vinden het interessant om te horen hoeveel weken we hier rondtrekken en wat allemaal op ons lijstje staat. Meer dan dat zij gezien hebben.

2011 - 14, 15 en 16 September - Australië

Inisfail - Townsville

Townsville - Billabong - Charters Towers

Charters Towers





Inmiddels aangekomen in Rockhampton aan de oostkust. We hebben een aantal dagen in het centrale hoogland en de outback van Queensland rondgereden. Woensdags zijn we van Innsfail naar Townsville gereden via Etty Bay. Hier zouden in de buurt casuarissen te zien zijn. Het bleek dat deze vogel net zo vaak te zien is als bij ons de herten in de duinen of de elanden in Noorwegen. Maar je hebt hier wel een prachtig uitzicht op de zee. Verder naar Mourilyan Harbour. De haven als zodanig viel een beetje tegen want het was alleen een fabrieksterrein van suikerriet. De fabriek konden we niet bezichtigen. In Mission Beach gestopt voor een kopje koffie. We wandelen er wat rond, het is een leuk kustplaatsje en gaan bij de info langs, hier zit een vriendelijke dame die ons veel over de omgeving verteld. We zagen hier ook info over Billabong, een wildlife park. We zien de nodige waarschuwingsbordjes voor de casuaris maar de vogel zelf zien we niet. Het is een flinke roofvogel. We zien wel de nodige dode dieren langs de weg liggen. Ik heb iets met watervallen op borden want in de praktijk wil het weleens anders uitpakken..Ik zie iets over de Jourama falls; we besluiten er heen te rijden. De weg ging over in een onverhard deel, voor onze camper niet helemaal zo fijn. Op een bepaald punt werd de weg heel erg smal, dalend en stijgend. Het zag er niet veelbelovend uit voor ons campertje en Piet besloot maar te keren maar dat ging maar net. En een waterval hebben we niet gezien. We zijn nog wel rondgewandeld, gezien hoe hoog het water hier stond met de overstromingen en cycloon, In het vervolg zeg ik maar niets meer over watervallen. We besloten om in Townsville te stoppen, dan konden we de volgende dag naar Billabong. We hadden een plattegrond van Townsville, een adres van een camping dus..Alleen was Townsville een flinke stad met diverse rondwegen maar we hebben het zonder problemen gevonden.

We beginnen al aardig te wennen aan het linksrijdend verkeer. In de buurt zien we trouwens diverse suikerrietplantages. Eerder zagen we plantages waar ze plastic zakken onder de bomen hadden hangen. We hebben niet kunnen achterhalen waar dit voor diende. Billabong is een wild life park waar diverse dieren gewoon rondlopen zodat er al snel sprake is van contact tussen mens en dier. Hier kon je wel heel duidelijk zien dat ze veel schade hadden gehad ten gevolge van de cycoon in januari, maar we konden het park weer bezichtigen. Het ligt even ten zuiden van Townsville aan de Bruce Highway. Het is een aparte belevenis om tussen de dieren rond te lopen, er zal wel een commercieel tintje aan zitten maar het is toch heel leuk. Piet is met een wombat op schoot op de foto gezet en zelf heb ik de koala op de arm gehad. Heerlijk op het gemakje door het park gewandeld. Hier komen we ook voor het eerst een levende casuaris tegen; ziet er vervaarlijk uit en het is een flink beest met stevige poten die je eigenlijk liever niet in het echt tegenkomt. Verder op de route richting Charters Towers via de A6. Deze weg gaat weer meer de outback van Queensland in en het wordt allengs minder druk, andere bomen, het wordt kaler, het ziet er dor uit en het is een lange lange weg kronkelend en wel tot aan de horizon. In Charters Towers vinden we een camping; het blijkt dat we bij campings van Top Tourist korting krijgen daar we met een camper van Apollo (niet uit Goedereede!) rondtuffen! Nou dat is nooit weg. Voor het eerst de microwave gebruikt in de camper maar ook nu smaakt het eten prima. We kunnen nog steeds lekker buiten zitten. Wassen is trouwens geen enkel probleem want nagenoeg op alle campings staan wel wasmachines. Alleen strijken doe ik niet want de kleding moet zo klein opgevouwen worden omdat we het anders niet kwijtkunnen en dan heeft strijken weinig zin. En laten we eerlijk zijn wat valt er nu te strijken? De natuur is overweldigend, en zo enorm uitgestrekt dat het lijkt alsof je alleen op de wereld rondrijdt. Je ziet weinig boerderijen vanaf de weg, ze zijn er wel maar je ziet ze niet. Charters Towers heeft een mooi historisch centrum wat we de volgende dag lopend bezoeken. Dan vervolgen we de A7 richting Clermont. Buiten de plaats wordt het weer uitgestrekter, kaler, spinifex gras, toch ook veeteelt want met enige regelmaat zie je een kudde rundvee. De eerste wilde kangoeroe die ik zie, ligt dood langs de weg. Er rijden hier ook de nodige roadtrains over de weg. Af en toe zijwegen maar dan rij je direct off road en dat is niet geschikt voor ons campertje. De moderne cowboy blijkt ook hier niet meer te paard rond te rijden maar op een motor of een quad. Piet was inmiddels erg stil geworden en wat bleek? We waren iets vergeten in Charters Towers; tanken voor je vertrekt! En volgens onze kaarten zou er in Belyando Crossing zou er wel een camping zijn maar geen benzinepomp. Om niet in de problemen te komen zijn we maar teruggegaan naar Charters Towers, getankt en toch weer terug richting Belyando Crossing. Zodoende nogmaals de uitgestrektheid van de outback ervaren. Ruim voor donker komen we hier aan en wat bleek...er stond dus toch een benzinepomp! De camping was niet groot maar wat je nodig hebt was aanwezig. Er stond nog een grote roadtrain met dubbeldeks geladen trailers met vee. We eten weer buiten, we hebben het niet op de foto staan maar je kreeg hier het idee van de film The Birds; want we werden overstelpt met brutale vogels. T.n.t. 1448km gereden.



2011 - 12 en 13 September Australië

12 en 13 September

Port Douglas - Great Barrier Reef - Port Douglas

Port Douglas - Atherton Tablelands en Innisfaile



In de wind op de voorplecht gaat het goed

Vandaag stond de boottocht vanuit Port Douglas naar het Great Barriere Reef op het programma. Het was nogal winderig en ik wordt al zeeziek op de boot naar Engeland. Maar gemberkoekjes en een primatourtje bleken goed te werken. Zowel op de heenreis als terugreis geen problemen gehad. De vaartocht naar het ponton bij het rif duurde ongeveer 1,5u. Bij het platform aangekomen een tochtje gemaakt met zogeheten semi-submersible reefviewer. Dit is een soort buis waar je in zit, 2 aan 2, dit deel zit onder water en zodoende heb je een werkelijk schitterend zicht op het koraal en de vele vissen. We hebben het tochtje twee maal gemaakt. Er was ook een onderwaterobservatorium, hier kon je ook het rif zien en de mensen die aan het duiken waren (hebben wij maar niet gedaan). De lunch aan boord was ook uitermate goed verzorgd. Op de terugweg weer een primatourtje en gemberkoekjes. We hebben toen binnen gezeten want buiten waaide het te hard en was het nogal frisjes. In Port Douglas aan de haven lekker fish en chips gegeten. Het was een prachtige dag en ik ben blij dat ik ben meegegaan. De 13e stond een langere tocht op ons programma; door de Atherton Tablelands. Een stop gemaakt in Mombray National Park, zien een flinke roadtrain. Koffie gedronken in Biboohra, een klein plaatsje meer een kleine benzinepomp maar ze hadden lekkere koffie en waren erg vriendelijk. Diverse vogels gezien maar de namen?? Dan heb ik een bord gezien met Lake Tinaro Falls!Alleen geen waterval gezien wel een prachtig meer. Hier de lunchstop gemaakt, een Australisch echtpaar gesproken en ook zij hebben geen waterval gezien. Verder getrokken en een stop gemaakt in Yungaburra waar o.a. de rangch gelegen heeft waar het echtpaar Atherton heeft gewoond (de stichters van Atherton). Hier een wandeling gemaakt. Verder weer met de camper richting Gordonvale. De afdaling was erg bochtig! en erg lang. Wat waren we ongemerkt op een flinke hoogte terecht gekomen! In Innisfail een camping gevonden. Ook vandaag weer erg winderig maar verder prima weer.



2011 - 10 en 11 September - Australië

Redlynch - Karunda - Redlynch

Redlynch - Port Douglas



's Nachts wordt het frisser in de camper, een extra deken is dan toch lekker. Vandaag eerst met de camper richting Freshwater railway station gereden. Hier vandaan vertrekt de scenic railway naar Karunda. We zitten lekker bij het raam en we hebben een pracht uitzicht. We komen langs Redlunch, Jungara, Horseshowbend, Barron Falls. Hier kunnen we even uitstappen en van het uitzicht genieten op de waterval die van 329m boven zeespiegel naar beneden stort. In Kuranda eerst een kopje koffie gedronken. Het plaatsje is inmiddels wel toerisch geworden, er is veel te zien, e.e.a. wordt onderhouden door de plaatselijke aboriginals. We gaan eerst naar de vlindertuin waar vele, vele soorten vlinders rondvliegen. We krijgen nog een rondleiding maar de dame in kwestie vertelt veel uiteraard met de australische tongval en ze ratelt achter elkaar door, althans zo komt het bij ons over. Maar het is de moeite waard om hier rond te wandelen. Het fotograferen van de vlinders is een lastig klusje maar het lukte wel aardig. Daar we rekening te houden hebben met de geplande vertrektijd van de skyrail hebben we de keus tussen de vogeltuin of de koala's. Piet gaat naar de vogeltuin en zelf bezoek ik de koala's. Naast de koala's zijn er ook walibi's, kangoeroes en krokodillen. Met de skyrail (een gondel) gaan we naar beneden, onderweg kunnen we 2x uitstappen en rondwandelen door het regenwoud, we maken de nodige foto's van o.a. de birdsnestfern, banyon en alexanderpalm. Onbekende namen voor ons. Beneden bij het informatiecentrum drinken we een kopje koffie en dan brengt de shuttlebus ons weer terug naar het treinstation. Het was een mooie lange dag. Het koken in de camper lukt al aardig, we hebben maar twee gaspitjes en ik kook de boontjes en aardappels gewoon in 1 pan en het smaakt prima. Zondag rijden we richting Port Douglas, hiervandaan kan je ook een boottocht maken naar het Rif. We rijden langs de Captain Cook Highway, een mooie tocht en we stoppen dan ook regelmatig. Piet had al een camping opgezocht; Port Douglas Clengarry Holiday Park. Na wat gegeten te hebben rijden we het centrum in en wandelen wat rond. Hier boeken we bij Quicksilver een boottocht naar de Loww Isles, op het Great Barrier Reef. Gemberkoekjes schijnen ook goed te helpen tegen zeeziekte, en ze smaken nog lekker ook. Een primatourtje erbij en dan moet het wel lukken met het boottochtje.

Het Freshwater Station