Port
Campbell - Warrnambool
We zijn eerst naar de Lord
Ard Gorge geweest, hier is ooit een schip vergaan. Daarna naar de Thunder
Caves. Het water gaat hier knap tekeer, je ziet ook diverse gangen en grotten
waar het water doorheen geperst wordt. Er waren langs de kust verschillende van
dit soort rotsformaties, met een beetje fantasie kan je er wel wat uithalen.
Sommige delen zijn uiteengevallen, in het verleden heeft veel meer land aan
elkaar vastgezeten. Onvoorstelbaar hoe het door weersinvloeden zo wordt
uitgesleten, hele stukken kust verdwijnen op deze manier in de loop der tijd.
De formaties hebben ook fraaie namen; Sentinal Rock, Londen Arch, Londen
Bridge, The Grotto, The Bay of Islands. In de loop van de dag komt het zonnetje
door, dus buiten hebben we regelmatig het zonnetje en de wind op de neus(dat is
’s avonds te zien en te merken). Onze tocht heeft wel wat weg van een
hop-off-hop-on bus. Steeds een stuk rijden, uitstappen en bekijken en dan weer
verder. Het blijft een prachtig gezicht. In Warrnammbool zien we weer een
camping en besluiten hier maar te stoppen. Tenslotte zijn we ’s morgens al
vroeg op pad. De camping ligt in het centrum vlakbij de Mac., we willen hier
kijken of het internet werkt. Maar het blijkt dat we op de camping, een
relatief kleine en goedkope, vrij toegang tot internet krijgen. En het werkt
nog ook. Dus aardig wat foto’s binnengehaald in Picasafotoalbums. Als het
lukken wil dan zet ik er eerst tekst onder. Anders zie je wel mooie foto’s maar
dan weet men niet precies waar en wat het allemaal is. Alhoewel de verslagen
dan wel weer kunnen helpen. Het is trouwens wel leuk dat verslagen worden
gelezen en dat mensen ons via mijn dagboek volgen. En het is toch ook wel leuk
om via mailcontact een beetje op de hoogte te blijven van 'down under’. Tenslotte
is 13 weken toch wel lang, vakantiegevoel is er zeker wel maar een beetje nieuwsgierig
hoe het allemaal in Nederland gaat ben je toch wel. Niet zozeer het politieke
nieuws want die wereld draait wel door maar de rest. Verder schrijf ik als ik
geen internet heb, de verslagen gewoon met pen en papier want anders vergeet je
het nodige en je hoofd raakt dan vol van alles wat je ziet. En zo ’s avonds
hebben we best wel wat te doen; verslagen bijwerken, foto’s op de pc
overzetten, tekst erbij en zo want thuis weet je echt niet meer waar alles is.
Alleen de picasa fotoalbums kunnen we bijwerken als we internetverbinding
hebben. Zaterdag zijn we al weer 6 weken onderweg, het gaat toch wel hard.
Warrnammbool – Halls Gap
Het is vandaag licht bewolkt maar ook af en toe de
zon, een lekker temperatuurtje. we rijden verder richting Port Fairy aan de Great
Ocean Road. het is een plaatsje met Ierse wortels want campings b.v. hebben de
naam van Belfast. vlakbij ligt dan het plaatsje Oxford zodat je Engeland en Ierland
vlakbij elkaar liggen in Australië, dan kan het wel samen. we zien onderweg
diverse steltlopers in de kleine poelen in het grasland onderweg, ook een ibis
gezien. het is weer anders dan de kust en de golven van de afgelopen dagen. we
maken een koffiestop in Mac Arthur. een mooi plaatsje waar de plaatselijke
seniorenclub een partij bowles aan het spelen was. een vriendelijke mevrouw
sprak ons bij het cafeetje aan en raden ons aan om nog naar Mount Mac Eccles te gaan. dit nationale park
ligt in een oude krater. dit hebben we gedaan en het was inderdaad mooi. We
hebben een wandeling van ongeveer twee uurtjes gemaakt. Onderweg zien we nog
een. We vervolgen de weg naar Hamilton. we zien veel grasvelden om ons heen.
wel afwisselend en mooi om door heen te rijden. Bij Dunkeld gaan we via de c216
naar Halls Gap. De weg slingert aardig door het bos heen. de machtige bergen de
Grampians zien we recht voor ons. In Halls Gap vinden we tenslotte een camping.
We treffen een aardige ontvangst met de nodige uitleg en over de vogels e.d.
die hier vlakbij te zien zijn. Er blijken n.l. 's avonds rond 18u achter de
camping kangoeroes te zien. Uiteraard gaan we kijken en ja, diverse kangoeroes
zien we op het gemak eten. ze kijken wel naar ons maar gaan verder rustig door
aangezien wij geen kabaal maken. Het blijkt dat ze 's nachts ook op het terrein
komen, althans helemaal achteraan. We hebben nu dus ook echte wilde kangoeroes
op de foto! en we hebben nog een kookaburra vogel gezien, alleen is dit moeilijk
te zien op de foto.
Halls
Gap - Horsham
Vannacht heeft het hard
gewaaid, vanmorgen is het bewolkt en er vallen wat spetters maar gelukkig niet
veel. Het zonnetje doet ook zijn best om door te komen. We rijden naar Halls Gap,
naar het Brambuk National Park en het Aboriginal cultureel centre. Het centrum
heeft geen rechte lijnen of hoeken, alles is gebaseerd op ronde vormen, de vorm
van een witte kakatoe, dat is als het goed is het symbool van de plaatselijke
aboriginalstam. Het is de moeite waard om te bekijken, het lijkt alsof de
aboriginals beter met de natuur omgaan dan wij, zij houden met alles wat ze
doen rekening met wat op de aarde groeit en bloeit, kunnen ook leven van
datgeen de aarde geeft aan planten en dieren. Ze zijn in staat om te overleven
in de natuur ongeacht natuurrampen omstandigheden of wat dan ook, alleen de
'westerse' beschaving verteren ze moeilijker. Toch worden ze nagenoeg 'niet
gezien'. maar in dit centrum werkt men samen. Hierna wilden we naar de reed
lookout en de balconies, maar er is een gedeelte van de weg afgesloten wat
betekent dat we een flink stuk moeten omrijden, maar het loont uiteindelijk de
moeite want we hebben hier een schitterend uitzicht. Via de c222 weer terug
naar Horsham, even buiten Horsham vinden we een camping. We hebben vandaag
188.8km gereden. Piet wil morgen richting Mount Gambier voor de Barosso Valley
maar die ligt vlakbij Adelaide! We wijzigen onze koers een beetje en rijden
morgen via de a8 richting Adelaide.
Het is vannacht knap koud geweest! Hierna
vertrekken we via de A8 richting Adelaide. Inmiddels schijnt het zonnetje maar
er staat ook een behoorlijk windje en dat is frisser dan het zonnetje doet
vermoeden. Heb de foto’s nog eens goed bekeken maar bij de kangoeroes in Halls
Gap geen kleine kangoeroes kunnen ontdekken, daar was de afstand toch net iets
te ver voor. Op Frasereiland een vlucht gemaakt, en nu onlangs weer vanuit
Apollo Bay maar meer als een licht gevoel in de maagstreek heb ik nergens last
van gehad, wellicht teveel gezien om me daar druk over te maken. We zijn
inmiddels Horsham uit en dan zie je alleen uitgestrekte vlaktes. Ze hebben hier
de ruimte om te bouwen, de bedrijfspanden zijn onvoorstelbaar groot, maar je
moet toch je spullen verkopen ondanks die ruimte. We zijn trouwens alweer zes
weken onderweg en gaan aan de zevende beginnen. Het gaat toch wel hard. We zien
1 grote graansilo en verder ‘niets’ alleen grasvelden, graanvelden. Ter hoogte
van Dimbolo een heel groot graancentrum, er wordt hier toch veel graan
verbouwd. We komen nog een bordje tegen met een nationaal park wat Little Desert
heet. Desert betekent toch woestijn, dat kan nog wat worden als we de ‘oud back’
ingaan. De wegen zijn nu ook lang, bijna recht, ik maak er een foto van en van
de ‘leegten’ links en rechts van ons.
In Nahill nemen we wat
foto’s ook van een beeld van een werkpaard wat herdacht word daar ook
werkpaarden meehielpen aan de opbouw van Australië. Het zonnetje schijnt wel
maar de wind is nog erg frisjes! We kunnen geen zaakje vinden waar we koffie
kunnen drinken zodat we maar doorrijden. Echter, wel een post office gezien
waar ik een kaart heb gepost. Er 1 kleine supermarkt open, verder is het
uitgestorven. Onderweg stoppen we om zelf koffie te zetten en een boterhammetje
te eten. In Bordertown is wel e.e.a. open en vragen bij de vvv informatie over
de Barossa Vallei. Na Bordertown wordt het terrein om ons heen wat
heuvelachtiger, is afwisselend om te zien. We hebben inmiddels besloten om
eerst naar Kangaroo Island te gaan en daarna door naar de Barosso Valley, dit
komt wat makkelijker uit. We hebben al ruim 270km gereden en in Coonalpyn zien
we een camping en besluiten hier naar toe te rijden. Het is maar een kleine
camping, bij de ingang staat dat je zelf een plekje kunt kiezen, de eigenaar
komt later het geld halen(in dit geval komt inderdaad ’s avonds de eigenaar
langs). Het is er erg stil op vogels na en af en toe een trein die langskomt.
We hebben de staat Victoria verlaten en zitten inmiddels in South Australië.
Hier hebben ze een andere tijdzone en klaarblijkelijk houden ze de zomertijd
aan als wij in Nederland naar de wintertijd gaan maar hoeveel het precies
scheelt? Ik geloof dat het nu een half uurtje vroeger is dan gisteren, 9,5u
tijdsverschil met Nederland. In een boek gelezen en gezien dat de echidna echt
een mierenegel is, dus wij hebben die op de foto. Na het eten nog een sopdoekje
door de camper gehaald want dat is af en toe wel nodig, en een bezempje. Er zitten hier veel
lori’s, wittig met roze. Na het eten zit de boom vlakbij de camper bijna vol,
het is toch een uniek gezicht, dit zie je bij ons niet. Ze maakten wel veel
kabaal maar ja. Het zal vannacht wel weer koud zijn want het is in de avond al
fris maar gelukkig hebben we de slaapzakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten