Swan Hill - GolGol
Pioneer Setttlement is een reconstructie van een rivierdorp uit het gebied Murray. De inwoners, gespeeld door vrijwilligers, gaan in traditionele kleding en vertellen over hoe het leven er toen in de periode 1830-1930 uitzag. Het was zeer de moeite waard om hier rond te wandelen. Enthousiaste vrijwilligers, op verzoek van een van hen moest ik de drukkerij binnengaan en in het Nederlands goedemorgen wensen. Zogezegd zogedaan, en een enthousiast gesprek volgde, kreeg ook nog een adres van een camping in GolGol. New South Wales is inmiddels verlaten en North West Victoria binnengereden. Murray ligt zo'n beetje in een drielandenpunt. Onderweg veel wijnvelden en fruitboomgaarden. Voorbij Boundery staat ze ook nog eens op een rode ondergrond. Voorbij Boundery op de Sturt Highway worden we ineens ingehaald door een 'paar' motorrijders!! Onder escorte van politie passeerden er ruim 200 motorrijders, er kwam geen eind aan. Later bleek dat ze een soort van reunie hadden. Ze hadden allemaal een Harley, een zwart jack met daarop Rebels of Australia. Verder was er in Mildura ook nog een country en westernfestival. Dus geluk gehad met deze camping want ook hier was het druk. Alles bij elkaar 215,7km gereden.
GolGol - Oyen
In de camper zit trouwens een klein koelkastje met een klein vriesvakje maar deze maakt knap kabaal. Hij vriest goed tot zelfs in het koelgedeelte, stond op stand 7 dus maar iets lager. Wat bleek? de herrie was beduidend minder maar de volgende ochtend bleek hij niet meer te vriezen en was de boel gaan ontdooien! Dan maar weer op stand 7 en wat meer herrie. Eten ondanks het zonnetje, lekker winterse groenten, althans op het blik staat soep met winterse groenten en het had veel weg van erwtensoep en als je alleen 2,5 kg worteltjes kan kopen en wel 1 losse winterpeen, nou dan eet je gewoon peen en uien. Deze ochtend op weg naar de haven van Mildura voor een boottochtje met een peddlesteamer over de Murray. Naast de aanlegsteiger lag een soort parlevinker, een houten vlonder met daarop een hele uitdragerij. De eigenaar schijnt een country en westernzanger te zijn en met soortgelijke bouwsels naar het festival te komen. Het zag er verschrikkelijk leuk uit. Na het boottochtje op weg naar Oyen, via de A79. In Red Cliffs 'Big Lizzie' bezocht; dit is een 45 ton zware stoomwals die in de 19e eeuw hielp om het land voor de plantages te vereffenen. Na Red Cliffs een rechte weg alleen met heuveltjes, net een wasbord en links en rechts van de weg een ondoordringbaar bos, althans daar lijkt het op. De 5000km zijn bereikt.
Oyen - Ballarat
Afgelopen nacht veel geregend. Deze dag via de B220, de Sunraysia Highway, via Birchip, Donald naar St. Arnaud, Ballarat, uiteindelijk Geelong. We proberen om de motorwegen van Melbourne heen te rijden. Om ons heen weer een kalere vlakte met alleen wat laag struikgewas. Templi is een heel klein plaatsje, 5 huizen maar wel een benzinepomp en een toiletgebouw. Die zie je hier regelmatig, ze zijn heel schoon en van buiten fraai beschilderd. Dan alleen een bomenrij alsof het een landafscheiding betreft, af en toe een boerderij en verder 'niets'. Lascelles heeft 1 caravanpark, een motel en verder niets. Maar wel zie je langs de kant een bordje voor de schoolbus! Klaarblijkelijk wonen er meer mensen in de buurt dan we denken. In de buurt van Birchip weer lege vlaktes, wel indrukwekkend. Denk aan Rotterdam en Maastricht en daar tussenin niets, alleen een lege weg, een lege vlakte. Indrukwekkend en voor ons haast niet voor te stellen. In Birchip getankt, ook koffie, en de Bull van Mullee op de foto gezet. Deze stier schijnt voor zeer veel nakomelingen gezorgd te hebben. We zien weer andere gekleurde lori's. Voorbij Donald wordt het weer heuvelachtiger en we zien ineens een bekend iets; een windmolenpark. In Ballarat gestopt op een camping.
Ballarat - Anglesia
De nachten zijn af en toe flink koud, zelfs maar net een paar graden boven nul! We rijden richting Geelong want we willen een groot deel van de Great Ocean Road rijden, een zeer fraaie toeristische route. De scholen zijn hier weer begonnen; geen grote verkeerscampagnes maar volwassen klaarovers bij de kruisingen. Onderweg een kippenboerderij gezien, geen legbatterijen want er staan een drietal vrolijke dames aan de weg! De boerderij heet toepasselijk The Happy Henns.
De Great Ocean Road is begonnen; Bells Beach, Point Addis. Bij Bells Beach waren ze volop aan het surfen. Aan de bomen is goed te zien waar de wind vandaan komt, en dat het bijna altijd hard waait.
Anglesia - Kenneth River
Inmiddels al weer ruim 61ookm gereden. We hebben alle tijd dus we rijden op het gemak want hier aan de great ocean road is genoeg te zien aan fraaie natuur. Op een parkeerterrein doet een klein blauw/zwart vogeltje verwoedde pogingen om via de spiegel de auto in te komen, of is het boos op het spiegelbeeld? Het uitzicht is prachtig, mede door de wind ook fraaie en hoge golven, ook met bewolkt weer blijft het een fascinerend en magnifiek uitzicht. In Lorne blijken ze binnenkort een festival te hebben met diverse zelfgemaakte sculpturen. Op de pier zien we een mooie dame; opgebouwd uit allemaal moederborden en onderdelen van pc's. We hebben de waterval Sheokfalls gezien; we zijn er naar toe gewandeld. Het is even van de kust af maar ook prachtige natuur. In Aireys Inlet koffie gedronken, vlakbij de vuurtoren. In Kenneth River zijn we gestopt, een kleine maar aardige camping. Er blijken de nodige vogels te zitten, ook koala's in de bomen! Ze hebben hier helaas ook regen!
Kenneth River - Port Campbell
Het uitzicht op de oceaan blijft fascinerend ondanks de bewolking, wind en mist. Dan Apollo Bay, waar Piet iets van een vliegveldje zag. Hebben een rondvlucht gemaakt met een Tiger Mot o.a. over de 12 apostelen en langs de kust. In één woord magnifiek!
Dan weer verder langs de kust. Bij de twaalf apostelen gestopt; dit zijn een soort kegels van zand en leem uitgesleten door water en wind. Je moet wel een beetje fantasie hebben om er de 12 apostelen in te zien. Er is in de loop der tijd het nodige ingestort. Maar het is werkelijk een schitterend gezicht op de kust en de oceaan. In Port Campbell nog een poosje buiten gezeten want het zonnetje scheen voorzichtig. De digitale techniek blijft ook hier ons bij tijd en wijle dwars zitten maar het lukt nog steeds om het dagboek bij te werken wat dan met gezwinde spoed naar de Rozenhoek wordt gebracht zodat ze aldaar toch op de hoogte blijven wat we allemaal uitspoken down under.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten