2011 - Het laatste bericht van Australië

HET ALLERLAATSTE BERICHT



De skyline van Melbourne vlakbij ons hotel



We zijn inmiddels weer thuis. We hadden voor de terugreis naar het vliegveld via het hotel de shuttlebus geregeld. Deze kwam keurig op de afgesproken tijd. Er werden meer mensen opgehaald. Wij dachten dat we met dezelfde bus naar het vliegveld gebracht zouden worden maar dat bleek niet het geval. We kwamen terecht bij een terminal alwaar we over moesten stappen op een andere bus, tevens bleek dat we eerst nog een ticket moesten kopen niet bij de chauffeur zoals verteld was maar bij een loket. 

Ons zelf op de foto in de grote spiegelende ramen van een kantoorgebouw in Melbourne

Maar goed, dit verliep verder redelijk vlot en we konden met de volgende bus mee naar het vliegveld. Dit was een ritje van ongeveer 20 minuten. We hadden de tijd dus we konden op het gemak uitzoeken waar we moesten wezen. Alleen stond op ons ticket een ander vluchtnummer dan op de informatieborden op het vliegveld, hier stond wel Hong Kong vermeld en de juiste vertrektijd alleen het vluchtnummer was anders. Het was even zoeken naar de juiste informatiebalie maar het bleek dat er twee verschillende vluchtnummers in het zelfde vliegtuig mee te gaan. Je staat toch even raar te kijken. We hebben ons ingecheckt en zijn wat gaan eten want inmiddels was het ruim lunchtijd geweest. 

PIet wacht op het vliegtuig naar Hong Kong en dan door naar Amsterdam



De eerste vlucht was van Melbourne naar Hong Kong; hier zijn we overgestapt en de volgende vlucht naar Amsterdam ging 3,5 u later aangezien we nog moesten wachten op een vlucht uit Sydney die ook met ons mee moesten. Gelukkig heb ik tijdens de 2e vlucht nog wat kunnen slapen, wat heet slapen meer hazenslaapjes (of hoe zeg je dat?).





ons vliegtuig naar Amsterdam





Vrijdagmorgen om ongeveer 07u Nederlandse tijd zijn we geland op Amsterdam Airport. Het bleek dat er bij de Gate nog een extra paspoortcontrole was; wie of wat ze zochten was ons niet bekend maar het kostte wel meer tijd. Het wachten op de bagage nam ook wat tijd in beslag, onze bagage was vanuit Melbourne door gelabeld en kwam als laatste op de band zodat we ruim een uur later door de douane kwamen. Hier stond onze familietaxi(broer en zwager) al op ons te wachten. Dat was wel fijn, want om na een dergelijke reis nog met het openbaar vervoer naar Hellevoetsluis is toch wat omslachtig. Alles bij elkaar hebben we ongeveer 21 uur gevlogen, met alle tijdsverschillen er nog bij zijn we een aardig poosje onderweg geweest. In Melbourne is het ruim 9,5u later zodat wij toch nog het gevoel hadden dat het al 16.30u was. Na thuiskomst eerst het nodige binnengebracht, wat post doorgekeken en de ouders bezocht in de Rozenhoek want deze zaten toch wel met spanning op onze komst te wachten. We hebben verder de dag doorgebracht met opruimen, wassen, post doornemen en boodschappen doen. We voelden onze redelijk uitgerust zodat we ’s avonds (Nederlandse tijd) 21.30u naar bed zijn gegaan. We waren toen wel moe maar het is het beste om je zo snel mogelijk aan te passen aan de tijd hier. Terugkijkend kan ik zeggen dat we een hele fijne en mooie vakantiereis hebben gehad, ondanks zorgen rondom ons thuisfront. De grootte van het land, de enorme ruimte en leegte heeft de meeste indruk gemaakt. De openheid en vriendelijkheid van de bevolking, ongeacht welke staat, is ook wel opvallend. Wat me verder opviel was de zwaarlijvigheid van een hoop mensen. In Nederland hebben er ook velen last van overgewicht maar in Australië viel me dat heel erg op. Het is een heel sportminnend land maar ook prestatiegericht. Alles is heel groot, van hamburger tot de wegen aan toe. Er is een enorme hoeveelheid ruimte. Het trekken met de camper is ook prima bevallen, de 4WD beviel ook maar aangezien we die maar twee hebben gehad kon ik mijn draai niet helemaal vinden, ik was te zeer gewend aan de ruimte in het andere campertje. We hebben totaal bijna 15.000km gereden! En we hebben ons hiervoor niet hoeven haasten, integendeel. We hebben een hoop gezien, ook e.e.a. gemist maar je kunt gewoon niet alles bekijken. De reis was via Wereldcontact prima geregeld, we hadden van één van hun vrijwilligers een globaal routeschema gehad waar we van afgeweken zijn op zijn tijd maar wat ook een hele goede leidraad was. Leuk ook dat er toch de nodige mensen zijn geweest die ons via mijn dagboek hebben gevolgd, bedankt voor alle reacties. We gaan verder met de fotoalbums en zodra alles voorzien is van tekst, zullen we jullie de links doorsturen zodat alle foto’s te bekijken zijn. Maar dat zal nog wel de nodige tijd vergen want het Nederlandse leven gaat gewoon verder en vraagt ook de nodige tijd en aandacht. En, na een dergelijk lange reis van 3 maanden is het toch ook weer fijn om thuis te zijn in ons eigen kleine kikkerlandje, weer terug naar het ‘gewone’ leven met alle dingen die hier bij horen.